YİTİK YILIN ANASI
-Anam Durdu..
Çile çekilesi Dünya’ya üç yüz Otuz üçte gelmiş çileli anam Babadan genç yaşta kalınca öksüz Çocuk Gelin olmuş çileli anam On yaş küçüğü babama vermişler Bir daha ne arayıp ne sormuşlar Çalı-çırpı, çift-çubuk hep yormuşlar Günden güne solmuş çileli anam Gelin diye kapatılmış çenesi Seçilmemiş yitik yılın anası Yakmış ayağına nasır kınası Koktukça sevilmiş çileli anam Sırtta kundak altı çocuk büyütmüş Her birini gurbet ele yürütmüş Helâl rızka bir ömrünü çürütmüş; Sosyete değilmiş çileli anam Sofrasını Besmele’siz kurmamış Konu komşu hatırını kırmamış Kocam dediğine karşı durmamış Saygıyla eğilmiş çileli anam Tezek de yapmış süt sağan eliyle Dam da kürümüş tezeğin külüyle Kirkit kirkit dokuduğu halıyla Borçlarını silmiş çileli anam Şafakta uyanıp yatsıda yatmış Uyku diken olup gözüne batmış Kendi tarlasında sanki ırgatmış Ezilmiş büzülmüş çileli anam Her yanını sarmış yarayla bere Yine omuz vermiş ağır yüklere Göğsünden kan emzirmiş Sülük’lere Bunu şifa bilmiş çileli anam Sürüsünü dağa salmış vaktinde Bakraç bakraç yoğurt çalmış vaktinde Bozsa abdestini, almış vaktinde Namazını kılmış çileli anam Doğduğu yer; Bir SÜRÜTME Yurdu’ymuş Adı; MEÇHUL DEMİR KIZI DURDU’ymuş Bir ömrü bu kayıp tâbire uymuş Hayatta sayılmış çileli anam Tecelli mi, yoksa can savaşı mı Dertten derde soka soka başını Noktalamış yetmiş yedi yaşını Dünya’dan ayrılmış çileli anam |
Otuz üçte gelmiş çileli anam
Babadan genç yaşta kalınca öksüz
Çocuk Gelin olmuş çileli anam
On yaş küçüğü babama vermişler
Bir daha ne arayıp ne sormuşlar
Çalı-çırpı, çift-çubuk hep yormuşlar
Günden güne solmuş çileli anam
Gelin diye kapatılmış çenesi
Seçilmemiş yitik yılın anası
Yakmış ayağına nasır kınası
Koktukça sevilmiş çileli anam
Sırtta kundak altı çocuk büyütmüş
Her birini gurbet ele yürütmüş
Helâl rızka bir ömrünü çürütmüş;
Sosyete değilmiş çileli anam
Sofrasını Besmele’siz kurmamış
Konu komşu hatırını kırmamış
Kocam dediğine karşı durmamış
Saygıyla eğilmiş çileli anam
Tezek de yapmış süt sağan eliyle
Dam da kürümüş tezeğin külüyle
Kirkit kirkit dokuduğu halıyla
Borçlarını silmiş çileli anam
Şafakta uyanıp yatsıda yatmış
Uyku diken olup gözüne batmış
Kendi tarlasında sanki ırgatmış
Ezilmiş büzülmüş çileli anam
Her yanını sarmış yarayla bere
Yine omuz vermiş ağır yüklere
Göğsünden kan emzirmiş Sülük’lere
Bunu şifa bilmiş çileli anam
Sürüsünü dağa salmış vaktinde
Bakraç bakraç yoğurt çalmış vaktinde
Bozsa abdestini, almış vaktinde
Namazını kılmış çileli anam
Doğduğu yer; Bir SÜRÜTME Yurdu’ymuş
Adı; MEÇHUL DEMİR KIZI DURDU’ymuş
Bir ömrü bu kayıp tâbire uymuş
Hayatta sayılmış çileli anam
Tecelli mi, yoksa can savaşı mı
Dertten derde soka soka başını
Noktalamış yetmiş yedi yaşını
Dünya’dan ayrılmış çileli anam
Tebrikler üstadım çok mükemmel bir şiir okudum kaleminizden göz pınarlarımı ıslatarak onlar ki elleri öpülesi
onlar ki hayata gelmemize vesle kanatsız melekler.Ananın evlada gösterdiği şefkat ve merhameti inşaallah
Rab'imde ona ve onlar gibi eli öpülesi analara rahmet ve merhamet etsin.Saygı sevgi ve muhabbetle...+++++