Sevmek acı çekmektir, sevmemekse ölmek.. ARİSTOTELES
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
İstanbul
Oflu
3 beğenme · 52 yorum · 3913 okunma
Okuduğunuz şiir 8.9.2009 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
İstanbulBir yanında Avrupa, diğeri Anadolu; |
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
İstanbul şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Erdoğan BEKTAŞ
28 Nisan 2012 Cumartesi 11:11:04
Cevap Yaz
İrfan Yılmaz
27 Ocak 2012 Cuma 17:17:08
Yorumlanan şiir: ''İSTANBUL''
Yazarı: Sayın Mehmet Emin Türkyılmaz.
Mahlası: Oflu
Şiir metni:
İstanbul
Bir yanında Avrupa, diğeri Anadolu;
Kıtalar arasında buluşan medeniyet,
Tepelerle örülü sîması tarih dolu.
Görünen yüzündeki görünmez hâkimiyet:
İstanbul ! Suskun dilde ruhanî masumiyet.
Fatih Camisi’ ndeyim... Burası kutlu mekân.
Güvercinler tesbihte, zikir, gizli bir figan.
Sessizce seyrediyor Fatih Sultan Mehmet Han
Sanki diyormuş gibi; - Sen misin fethettiğim ?
- O eşsiz müjde ile büyük hazzı tattığım ? !
Ne yaman çelişkidir yaşadığın her anın,
Gününde izi varken geçmişteki zamanın;
Ne ezanların suskun, ne kısık sesi çanın.
Pera’ da kadehlerin çın çın! Derken yosmana
Yedikule hıçkırır ağlarken Genç Osman’ a !
Dillerde Sadabâd’ ın ihtişamı, lâlesi,
Eyüp sultan Nebî’ nin nurâni şelâlesi,
Galata bir Hazerfan, ilhamsa Kız Kulesi;
Topkapı Sarayı ’ ndan süzülür eşsiz rahmet
Ayasofya suskunken coşuyor Sultan Ahmet.
Gece örterken seni Etiler’ de gün başlar,
İstinye, Tarabya’ da türlü türlü telâşlar.
Sabah ezanlarına tempo tutar sarhoşlar.
Yollarına set çektik görünmez oldu nusret !
Alnın secdeden kaçar, secde alnına hasret.
Sulukule’ n mastika, Kumkapı’ n fasıl fasıl;
Çarşamba’ n teheccüdde; sarsıl İstanbul, sarsıl !
Hangisi gerçek çehren belli değil velhâsıl.
Boğaz’ ın inzivada, Altın Boynuz’ un şaşkın
Dünya sana âşıkken aşk arar olmuş aşkın!
Bu bir hesaplaşma mı, geçmişle kavgan niye?
Örümcek ağlarıyla örülü çok külliye
“ Heybeli mehtaptayken ” ağlar Süleymaniye!
İstanbul! Duy sesini sükûtta yanan âhın
Bedene ağır gelir bu rengârenk günahın.
" Konstantinopol " diyor adınla ezilenler,
Patrikhane tezgâhı yazılıp çizilenler
Unutmuş büyük fethi hizaya dizilenler!
Bir Mehmet’ e yetmeyen köhnemiş Bizans, uyan !;
Yetmiş milyon Mehmet var, bitsin ekümen rüyan !
Vakıflar, hastaneler… Her bir yanın imaret;
Sanki ana şefkati, sanki sonsuz merhamet.
Yazık! Anlayamadık… Gel hakkını helâl et !
Dârülaceze’ n ile sensin batmayan güneş
Kilise, havra, câmi aynı mekânda kardeş.
Ecdadın yadigârı toruna candan candır.
Taşın şehit türbesi, temelde harcın kandır.
Toprağın Türk’ e mahrem, yalnız Türk’ e vatandır.
Ey karanlık çağları aydınlatan son okul !
Ne geçmişini unut, ne dünde kal İstanbul!...
İstanbul - 2006
Mehmet Emin Türkyılmaz (Oflu)
*****
YORUM:
Şiir türü: Manzume.
Hece ve durak yapsısı: 7 + 7 = 14. kusursuz.
Şiirin bent yapısı: Beşer mısralık on adet bent.
Şiirdeki kafiye örgüsü: Tam, Zengin ve TUNÇ kafiye'nin ahenkli birlikteliği.
Konusu: İstanbul'un; konum ve güzellikleri, tarihi mirası, kültürel yaşamı,...
Şiirdeki kurgusal düşünce niteliği: Destan vurgulu şehrengiz.
Bend yapısı: ababb, cdcdd, efeff....
Şiirin şiir üzerindeki hakimiyeti: Kutlanılacak düzeyde... Şair bu şiirinde; girizgâhın nihayetine kadar şiir metnine mükemmel bir yön verişle, şiirin şair üzerinde hakimiyet kurmasına izin vermeden, her bendin her mısrasını kontrol altında tutabilme başarısını göstermiştir.
Şiirin bentlerinde dokunan temalar:
1. Bent: İstanbul'un coğrafi konumuyla girizgâhı başlatır. Suskun dildeki ruhanî masumiyetle gelecek olan bentler konusunda ön fikir verir. Bu aynı zamanda şiirin gelecek olan bentlerin niteliğine de ustaca bir atıftır.
2. Bent: Şehrin fethediliş vurgusuyla, şairin dünya görüşünün mısralara edebi bir dille birlikte aktarıldığı bölümdür.
3.Bent: Kurgu tekniği, vurgu kudreti, anafikri, kafiye yapısı, sanat ve edebi değeri o kadar güçlü bir bent ki; okuyucu artık şiir metninin tamamını okumadan bırakamaz. Şiir bu bendiyle okuyucunun iradesini finaline kadar ele alıyor. ... ''yosman'a'' ve ''Osman'a'' kafiyelerinin bir değil iki kez tunç kafiyeyi yakalayabilmesi dahiyane bir buluştur.
4. Bent: Şehrin şanlı tarihi hatırlatarak, Osmanlı'nın engin hoşgörüsünün günümüze yansımasını gözler önüne serer.
5. Bent: Şair şiirin sadece geçmişle sınırlı kalmasına izin vermeyeceğini, günümüzün acı gerçeklerini, dünya görüşü ne olursa olsun her okuyucuyu incitmeyecek bir duyarlıkla mısralara aktarır. Kalem edepli ve edebî kudretini bu bentte etkili bir biçimde hissettirir.
6. Bent: Şairin sitem duygusunu zirveye çıkardığı bölümdür. Günümüz İstanbul'una yakışmayan yaşam tarzı ve İstanbul'un rahatsızlığı dile getirlir. Dünya kendisine âşıkken bundan nasibini alamayan bir talihsizliğe vurgu vardır. Şairin, İstanbul'a gereğince sahip çıkalamadığının vurgusudur.
7. Bent: Kültür erezyonunun keskin bir ifadesidir. Şiirin; yabancı hayranlığına sitemle, kendi mirasına sahip çıkmak istemeyen toplumu, sarsarak ve kendisine gelmesini sağlayacak bendidir.
8. Bent: Şehrin ve tarihî mirasının aslında sahipsiz olmadığının vurgusudur. Millî, manevi ve ahlaki değerleri törpülenen toplumların; mevcudiyetlerini idame ettirmelerinin mümkün olmadığını belirten, Ayyuk'a varan bir feryattır. Şair bu bölümde üzerine düşen toplumu uyarma görevini hakkıyla yerine getirmiştir.
9. Bent: Dinler arası diyaloğ ve hoşgörü bendidir. Şiir bu bendiyle tek bir ulusa hitap etmediğini, evrensel bir niteliğe büründüğünü, kavga yerine uzlaşının gerekirliğine vurgu yapar.
10. Bent: Final bendi şiirin akıcı, coşkulu ve edebi metninin zihinlere kazındığı en etkili bölümüdür. Şiirin son mısrasındaki vurgu ile ''Şanlı bir tarihin mirasına sahip çıkılması ve kıvanç duyulması ile yetinmemek gerektiğini; çağın bilim ve teknolojik gelişmelerinin yakından takip edilmesi ve çağdaş medeniyet seviyesinin gerisine düşmemek gerektiğinin'' etkili, yalın ve kusursuz bir şekilde mısralara aktarılmasıdır.
Bu şiirle tanışmam:
Altı yıl kadar önce bir şiir sitesinde görmüştüm. Şiirin altında aklımdan silinmeyen bir not vardı: ''Bu şiirin İstanbul konulu şiir yarışmasıyla bir ilgisi yoktur!'' yazılıydı. Bu kadar güzel bir şiiri yazan şairi niçin şiir yarışmasına göndermemiş ki? sorusu aklımda takılı kaldı... Ta ki şiir yarışmasının sonucu belli oluncaya kadar. Şiir yarışmasının sonucu açıklandığında: Şairin bu konudaki önsezisine ister istemez hak vermiştim. Hiçbir hece şiiri dereceye alınmamıştı!
İster istemez kendime sordum: Peki bu şiir yarışmaya katılsaydı sonuç ne olurdu. Tereddütsüz sonuç şu olurdu: Bu şiire hiçbir ödül verilmezdi!
Nedenine gelince:
Jürideki bazı sayın üyeler şüphesiz bu şiire 100 tam puan verceklerdi, buna asla şüphem yok. Ancak amacı güzel şiirleri ödüllendirmek değil, katletmek olan azınlıktaki bir zihniyet, bu şiire en düşük puanı vererek şiirin gün ışığına çıkmasına engel olurlardı! Bu şiirin geniş kitlelerle buluşmasını istemezlerdi. Çünkü o zaman kendi konumları sarsılırdı.
Tam da bu noktada aklıma gelen kardeşim Elif Beyza Karlı hanımefendinin bir şiiri var. Özeleştiri'de şöyle der:
Doğrunun kısık sesi ufkunu aşamazken
Tutuşturur yalgını nemrutların sedası
Zamanın aslanları düz yolda koşamazken
Umudun adresinde nazlı gelin edası
...
Söylemek istediklerime tercüman olan kusursuz dizelerdir. Bu konuya ayrıca kendimden bir nesir bölümüyle de bir vurgu yapayım:
Zamanın birinde ''Kulpçular!'' adını hak eden bir köy varmış. O köyde çalışkan ve yetenekli bir adam yaşıyormuş. Adamcağız elinden geldiğince her şeyin en iyisini yapmaya çalışıyormuş ama yaptıklarını da kimseye beğendiremiyormuş. Hangi işin ucundan tutsa nihayetinde bir kulp bulup takan oluyormuş. Adamcağız bir türlü köylüsünün dilinden kurtulamıyormuş. Hedef tahtasına konmuş bir kere... Köyde kendisi gibi başka kimse bulunmadığından devamlı takipteymiş. Yaptığı her işe bir kulp takılmasından bunalan adam sonunda isyan etmiş, köylüyü meydanlığa toplayıp: ''Yeter artık, benimle uğraşmayın demiş! Yarın deniz kenarına gidelim; öyle bir şey yapacağım ki, yine bir kulp takın da göreyim sizi...'' Köylüler adamcağızın yeteneklerini iyi bildikleri için; nasıl bir marifet sergileyeceğini düşünerek, meraktan sabaha kadar uyuyamamışlar. Sabah olmuş, meydanlığa toplanan köylü denize doğru yürüyen adamın peşine takılmış. Adamcağız sahile gelince peşine düşenlerin merakını daha da arttıran bir konuşma yapmış: ''Bu son olsun demiş, benimle uğraşmayın artık. Şimdi öyle bir şey yapacağım ki, sittin sene ağzınızı bir daha açamayacaksınız!'' Adamcağız ahalinin şaşkın bakışları arasında ayakkabı ve çoraplarını çıkarmış. Suya batmadan denizin üzerinde yürümüş! Yürüyerek karşı sahile gidip geri döndüğünde, kalabalıktan önce çıt çıkmamış. Neden sonra ahalide bir dalgalanma ve uğultu başlamış. Kalabalığı yaran adamın biri öne atılmış, yüksek sesle başlamış bağırmaya: '' Ey millet, hepiniz şahitsiniz demiş! Kendi gözlerinizle gördünüz işte: Biz dememiş miydik bu adam yüzme bilmiyor diye(!)...
Yukarıdaki satırları şunun için naklettim: Bu şiir ne kadar gözden uzak tutulmaya çalışılsa da mızrağın çuvala sığmama misali bu gün olmasa yarın, yarın olmasa ertesi gün er veya geç geniş kitlelerce duyulacak, ve hakkettiği konuma gelecektir. Zaten başlamıştır bile. Şiir birkaç kez radyolarda üstadın kendi sesinden dinleme imkanı buldum. Canlı yayına katılan kişiler de defaten bu şiir için istekte bulundular.
Kimse kıskançlık hezeyanına kapılmasın: Bu şiiri ile Oflu mahlaslı şair Sayın Mehmet Emin Türkyılmaz resmen su üzerinde yürümüştür. Su üstünde yürüyen şaire ''Yüzme bilmiyor!'' hezeyanıyla yaklaşmak akıl ve insafla bağdaşmaz.
Üstelik: ''Üstat Necip Fazıl'dan sonra İstanbul şiiri yazmak yürek ister!'' diyen şairin bizzat kendisi iken... ! Her ne kadar şair, üstada olan saygısından dolayı tevazu gösterse de; bu şiirde de söz konusu şiire denk mahiyettedir.
Konu Üstat Necip Fazıl'dan açılmışken insanın yüreğini burkan acı bir gerçeğe dokunmadan geçemeyeceğim. Mekanı Cennet olsun Üstad'ın. Üstadı yaşarken yerden yere vuran zihniyet, Hakk'ın rahmetine kavuşmasından sonra üstadı yere-göğe sığdırmaz oldular. Zindandan Mehmed'ine mektup yazdıranlar, gök kubbeyi boru içinden seyrettirenler şimdi methiyeler düzer oldular. Bu ikiyüzlülük değil de nedir? Bir şaire hakkettiği değer verilecekse; yaşarken de değerini vermek gerekir. Hakkın rakmetine kavuştuktan sonra zaten zaman O'na gereken değeri veriyor. Hayattayken de değer vereceksin ki içinde kıskançlık tohumunu taşımadığına emin olalım.
Geçenlerde bir televizyon kanalında şiir ve edebiyatla ilgili görüşlerini açıklayan, suyun başını tutan, kendisinin çukur aynadaki zahirî görüntüsüne inandıran bir şairden, günümüzde de çok güzel şiir yazan kudretli kalemlerin olduğunu duyunca nefesimi tutup dinledim. Umut ve heyecanla onlarca şairin içinde kimlerin adını sayacak diye bekledim. Heyhat!... Bir tek isim zikretmedi. Bencillik bu konuda ağzına kilit vurmuştu.
Benim bu şiir camiasına dahil oluşum on yıllık bir zaman dilimidir. Bu zaman zarfında izlenimim odur ki: Şair ve şiire sahip çıkan, insanlar arasında ayrım gözetmeyen herkese eşit mesafede duran ve bunu lâyıkıyla başaran, bu konuda lekesiz bir kâlp taşıyan saat ve edebiyat dostu tahmin ettiğiniz gibi: sayın Zehra Birsen Yamak hanımefendidir! Kendisi de çok değerli bir şair olarak seçkin eserlerin altına imzasını atarken hiç kimseyi kendisine rakip olarak görmemiş, sevgi, saygı ve sadakat timsali elini layık olan şöyle dursun layık olmayanlara bile tam bir tarafsızlık niyeti ve kardeşlik zihniyeti ile uzatmıştır.
Bu konuda Sayın Mehmet Emin Türkyılmaz'ın da hakkını tescil etmek gerekir. Kendi eserlerinden ziyade elinden tuttuğu pek çok amatör ve işin henüz başındaki şair adayı ve şair kardeşlerimizin şiirini seslendirmiştir. Gönül istiyor ki üstadın dostluk ve kardeşlik elini uzattığı kişiler de, üstadın kendilerine verdiği değerin hiç olmasa onda birini üstada verebilsinler.
Konuyu fazla dağıtmadan İstanbul şiiri için:
Mutlaka ve defaten okunması; ana fikri, kurgu tekniği, yazılışındaki ustalık, şiirdeki vurgu gücü, sanat ve edebi değeri ile gelecek kuşaklara miras bırakılan bir şaheserdir demek, bir iltifat değil bir hakkın tescilidir.
Üstat Mehmet Emin Türkyılmaz'ın İstanbul şiiri okuyucusuna vermek istediği mesajı net bir vurgulayan şiirdir. Ne gereğinden fazla uzatılmış, ne söylenmek istenip de mısralara aktarılamamış bir duygu ve düşünce geriye bırakılmamıştır. Gerektirdiği kadar mısrayla ustalıkla kaleme alınmıştır.
Şiir sadece okunup, üzerinde düşünülecek bir şiir değildir. Okuyucunun bu ilham pınarından nasiplenmesi ve yeni yazacağı şiirler için motivasyonunu alması gerekir. Şiir zaten kusursuz yazılış tekniği, akıcı metni, duygu ve düşüncenin mısralara aktarılış kudreti ile okuyucu farkına varamasa bile bunu sunan bir kaynaktır.
Mükerrer okuduğum, her okuyuşta sanki ilk kez okuyormuş gibi haz duyduğum bu nadide eserin sanat ve edebiyat camiasına hayırlı olmasını dilerim.
Şairin sadece bu şiirini değil: Hıçkırık Nöbeti, Tecelli’den Teselli’ye, Siyah Lâle, ...başta olmak üzere diğer şiirlerinin de okunup, analiz edilmesi ve ilham alınması gereken eserleridir.
Üstadın eserleri, şablon yorumlarla, ''Tebrik ederim, harika olmuş, yüreğine sağlık,... '' v.b. basit ve sığ cümlelerle geçiştirelemeyecek gerçekten yorumlanmayı hakkeden eserlerdir.
Severek okuduğum, dostlarımla paylaştığım İstanbul'un başına pırlantadan taç gibi inen şiir için kardeşim: sayın Mehmet Emin Türkyılmaz'ı tebrik ediyor; başarısının daim olması ve her zaman böyle seçkin eserlerin altına imzasını atması dileklerimi edebiyatdefteri.com sayfalarına bırakıYORUM
Sevgi ve saygılarımla...
Yorumcu: Dr. İrfan Yılmaz -TEKİRDAĞ.
Yorum tarihi: 26 ve 27. Ocak 20012.
İrfan Yılmaz tarafından 1/29/2012 7:21:02 PM zamanında düzenlenmiştir.
Yazarı: Sayın Mehmet Emin Türkyılmaz.
Mahlası: Oflu
Şiir metni:
İstanbul
Bir yanında Avrupa, diğeri Anadolu;
Kıtalar arasında buluşan medeniyet,
Tepelerle örülü sîması tarih dolu.
Görünen yüzündeki görünmez hâkimiyet:
İstanbul ! Suskun dilde ruhanî masumiyet.
Fatih Camisi’ ndeyim... Burası kutlu mekân.
Güvercinler tesbihte, zikir, gizli bir figan.
Sessizce seyrediyor Fatih Sultan Mehmet Han
Sanki diyormuş gibi; - Sen misin fethettiğim ?
- O eşsiz müjde ile büyük hazzı tattığım ? !
Ne yaman çelişkidir yaşadığın her anın,
Gününde izi varken geçmişteki zamanın;
Ne ezanların suskun, ne kısık sesi çanın.
Pera’ da kadehlerin çın çın! Derken yosmana
Yedikule hıçkırır ağlarken Genç Osman’ a !
Dillerde Sadabâd’ ın ihtişamı, lâlesi,
Eyüp sultan Nebî’ nin nurâni şelâlesi,
Galata bir Hazerfan, ilhamsa Kız Kulesi;
Topkapı Sarayı ’ ndan süzülür eşsiz rahmet
Ayasofya suskunken coşuyor Sultan Ahmet.
Gece örterken seni Etiler’ de gün başlar,
İstinye, Tarabya’ da türlü türlü telâşlar.
Sabah ezanlarına tempo tutar sarhoşlar.
Yollarına set çektik görünmez oldu nusret !
Alnın secdeden kaçar, secde alnına hasret.
Sulukule’ n mastika, Kumkapı’ n fasıl fasıl;
Çarşamba’ n teheccüdde; sarsıl İstanbul, sarsıl !
Hangisi gerçek çehren belli değil velhâsıl.
Boğaz’ ın inzivada, Altın Boynuz’ un şaşkın
Dünya sana âşıkken aşk arar olmuş aşkın!
Bu bir hesaplaşma mı, geçmişle kavgan niye?
Örümcek ağlarıyla örülü çok külliye
“ Heybeli mehtaptayken ” ağlar Süleymaniye!
İstanbul! Duy sesini sükûtta yanan âhın
Bedene ağır gelir bu rengârenk günahın.
" Konstantinopol " diyor adınla ezilenler,
Patrikhane tezgâhı yazılıp çizilenler
Unutmuş büyük fethi hizaya dizilenler!
Bir Mehmet’ e yetmeyen köhnemiş Bizans, uyan !;
Yetmiş milyon Mehmet var, bitsin ekümen rüyan !
Vakıflar, hastaneler… Her bir yanın imaret;
Sanki ana şefkati, sanki sonsuz merhamet.
Yazık! Anlayamadık… Gel hakkını helâl et !
Dârülaceze’ n ile sensin batmayan güneş
Kilise, havra, câmi aynı mekânda kardeş.
Ecdadın yadigârı toruna candan candır.
Taşın şehit türbesi, temelde harcın kandır.
Toprağın Türk’ e mahrem, yalnız Türk’ e vatandır.
Ey karanlık çağları aydınlatan son okul !
Ne geçmişini unut, ne dünde kal İstanbul!...
İstanbul - 2006
Mehmet Emin Türkyılmaz (Oflu)
*****
YORUM:
Şiir türü: Manzume.
Hece ve durak yapsısı: 7 + 7 = 14. kusursuz.
Şiirin bent yapısı: Beşer mısralık on adet bent.
Şiirdeki kafiye örgüsü: Tam, Zengin ve TUNÇ kafiye'nin ahenkli birlikteliği.
Konusu: İstanbul'un; konum ve güzellikleri, tarihi mirası, kültürel yaşamı,...
Şiirdeki kurgusal düşünce niteliği: Destan vurgulu şehrengiz.
Bend yapısı: ababb, cdcdd, efeff....
Şiirin şiir üzerindeki hakimiyeti: Kutlanılacak düzeyde... Şair bu şiirinde; girizgâhın nihayetine kadar şiir metnine mükemmel bir yön verişle, şiirin şair üzerinde hakimiyet kurmasına izin vermeden, her bendin her mısrasını kontrol altında tutabilme başarısını göstermiştir.
Şiirin bentlerinde dokunan temalar:
1. Bent: İstanbul'un coğrafi konumuyla girizgâhı başlatır. Suskun dildeki ruhanî masumiyetle gelecek olan bentler konusunda ön fikir verir. Bu aynı zamanda şiirin gelecek olan bentlerin niteliğine de ustaca bir atıftır.
2. Bent: Şehrin fethediliş vurgusuyla, şairin dünya görüşünün mısralara edebi bir dille birlikte aktarıldığı bölümdür.
3.Bent: Kurgu tekniği, vurgu kudreti, anafikri, kafiye yapısı, sanat ve edebi değeri o kadar güçlü bir bent ki; okuyucu artık şiir metninin tamamını okumadan bırakamaz. Şiir bu bendiyle okuyucunun iradesini finaline kadar ele alıyor. ... ''yosman'a'' ve ''Osman'a'' kafiyelerinin bir değil iki kez tunç kafiyeyi yakalayabilmesi dahiyane bir buluştur.
4. Bent: Şehrin şanlı tarihi hatırlatarak, Osmanlı'nın engin hoşgörüsünün günümüze yansımasını gözler önüne serer.
5. Bent: Şair şiirin sadece geçmişle sınırlı kalmasına izin vermeyeceğini, günümüzün acı gerçeklerini, dünya görüşü ne olursa olsun her okuyucuyu incitmeyecek bir duyarlıkla mısralara aktarır. Kalem edepli ve edebî kudretini bu bentte etkili bir biçimde hissettirir.
6. Bent: Şairin sitem duygusunu zirveye çıkardığı bölümdür. Günümüz İstanbul'una yakışmayan yaşam tarzı ve İstanbul'un rahatsızlığı dile getirlir. Dünya kendisine âşıkken bundan nasibini alamayan bir talihsizliğe vurgu vardır. Şairin, İstanbul'a gereğince sahip çıkalamadığının vurgusudur.
7. Bent: Kültür erezyonunun keskin bir ifadesidir. Şiirin; yabancı hayranlığına sitemle, kendi mirasına sahip çıkmak istemeyen toplumu, sarsarak ve kendisine gelmesini sağlayacak bendidir.
8. Bent: Şehrin ve tarihî mirasının aslında sahipsiz olmadığının vurgusudur. Millî, manevi ve ahlaki değerleri törpülenen toplumların; mevcudiyetlerini idame ettirmelerinin mümkün olmadığını belirten, Ayyuk'a varan bir feryattır. Şair bu bölümde üzerine düşen toplumu uyarma görevini hakkıyla yerine getirmiştir.
9. Bent: Dinler arası diyaloğ ve hoşgörü bendidir. Şiir bu bendiyle tek bir ulusa hitap etmediğini, evrensel bir niteliğe büründüğünü, kavga yerine uzlaşının gerekirliğine vurgu yapar.
10. Bent: Final bendi şiirin akıcı, coşkulu ve edebi metninin zihinlere kazındığı en etkili bölümüdür. Şiirin son mısrasındaki vurgu ile ''Şanlı bir tarihin mirasına sahip çıkılması ve kıvanç duyulması ile yetinmemek gerektiğini; çağın bilim ve teknolojik gelişmelerinin yakından takip edilmesi ve çağdaş medeniyet seviyesinin gerisine düşmemek gerektiğinin'' etkili, yalın ve kusursuz bir şekilde mısralara aktarılmasıdır.
Bu şiirle tanışmam:
Altı yıl kadar önce bir şiir sitesinde görmüştüm. Şiirin altında aklımdan silinmeyen bir not vardı: ''Bu şiirin İstanbul konulu şiir yarışmasıyla bir ilgisi yoktur!'' yazılıydı. Bu kadar güzel bir şiiri yazan şairi niçin şiir yarışmasına göndermemiş ki? sorusu aklımda takılı kaldı... Ta ki şiir yarışmasının sonucu belli oluncaya kadar. Şiir yarışmasının sonucu açıklandığında: Şairin bu konudaki önsezisine ister istemez hak vermiştim. Hiçbir hece şiiri dereceye alınmamıştı!
İster istemez kendime sordum: Peki bu şiir yarışmaya katılsaydı sonuç ne olurdu. Tereddütsüz sonuç şu olurdu: Bu şiire hiçbir ödül verilmezdi!
Nedenine gelince:
Jürideki bazı sayın üyeler şüphesiz bu şiire 100 tam puan verceklerdi, buna asla şüphem yok. Ancak amacı güzel şiirleri ödüllendirmek değil, katletmek olan azınlıktaki bir zihniyet, bu şiire en düşük puanı vererek şiirin gün ışığına çıkmasına engel olurlardı! Bu şiirin geniş kitlelerle buluşmasını istemezlerdi. Çünkü o zaman kendi konumları sarsılırdı.
Tam da bu noktada aklıma gelen kardeşim Elif Beyza Karlı hanımefendinin bir şiiri var. Özeleştiri'de şöyle der:
Doğrunun kısık sesi ufkunu aşamazken
Tutuşturur yalgını nemrutların sedası
Zamanın aslanları düz yolda koşamazken
Umudun adresinde nazlı gelin edası
...
Söylemek istediklerime tercüman olan kusursuz dizelerdir. Bu konuya ayrıca kendimden bir nesir bölümüyle de bir vurgu yapayım:
Zamanın birinde ''Kulpçular!'' adını hak eden bir köy varmış. O köyde çalışkan ve yetenekli bir adam yaşıyormuş. Adamcağız elinden geldiğince her şeyin en iyisini yapmaya çalışıyormuş ama yaptıklarını da kimseye beğendiremiyormuş. Hangi işin ucundan tutsa nihayetinde bir kulp bulup takan oluyormuş. Adamcağız bir türlü köylüsünün dilinden kurtulamıyormuş. Hedef tahtasına konmuş bir kere... Köyde kendisi gibi başka kimse bulunmadığından devamlı takipteymiş. Yaptığı her işe bir kulp takılmasından bunalan adam sonunda isyan etmiş, köylüyü meydanlığa toplayıp: ''Yeter artık, benimle uğraşmayın demiş! Yarın deniz kenarına gidelim; öyle bir şey yapacağım ki, yine bir kulp takın da göreyim sizi...'' Köylüler adamcağızın yeteneklerini iyi bildikleri için; nasıl bir marifet sergileyeceğini düşünerek, meraktan sabaha kadar uyuyamamışlar. Sabah olmuş, meydanlığa toplanan köylü denize doğru yürüyen adamın peşine takılmış. Adamcağız sahile gelince peşine düşenlerin merakını daha da arttıran bir konuşma yapmış: ''Bu son olsun demiş, benimle uğraşmayın artık. Şimdi öyle bir şey yapacağım ki, sittin sene ağzınızı bir daha açamayacaksınız!'' Adamcağız ahalinin şaşkın bakışları arasında ayakkabı ve çoraplarını çıkarmış. Suya batmadan denizin üzerinde yürümüş! Yürüyerek karşı sahile gidip geri döndüğünde, kalabalıktan önce çıt çıkmamış. Neden sonra ahalide bir dalgalanma ve uğultu başlamış. Kalabalığı yaran adamın biri öne atılmış, yüksek sesle başlamış bağırmaya: '' Ey millet, hepiniz şahitsiniz demiş! Kendi gözlerinizle gördünüz işte: Biz dememiş miydik bu adam yüzme bilmiyor diye(!)...
Yukarıdaki satırları şunun için naklettim: Bu şiir ne kadar gözden uzak tutulmaya çalışılsa da mızrağın çuvala sığmama misali bu gün olmasa yarın, yarın olmasa ertesi gün er veya geç geniş kitlelerce duyulacak, ve hakkettiği konuma gelecektir. Zaten başlamıştır bile. Şiir birkaç kez radyolarda üstadın kendi sesinden dinleme imkanı buldum. Canlı yayına katılan kişiler de defaten bu şiir için istekte bulundular.
Kimse kıskançlık hezeyanına kapılmasın: Bu şiiri ile Oflu mahlaslı şair Sayın Mehmet Emin Türkyılmaz resmen su üzerinde yürümüştür. Su üstünde yürüyen şaire ''Yüzme bilmiyor!'' hezeyanıyla yaklaşmak akıl ve insafla bağdaşmaz.
Üstelik: ''Üstat Necip Fazıl'dan sonra İstanbul şiiri yazmak yürek ister!'' diyen şairin bizzat kendisi iken... ! Her ne kadar şair, üstada olan saygısından dolayı tevazu gösterse de; bu şiirde de söz konusu şiire denk mahiyettedir.
Konu Üstat Necip Fazıl'dan açılmışken insanın yüreğini burkan acı bir gerçeğe dokunmadan geçemeyeceğim. Mekanı Cennet olsun Üstad'ın. Üstadı yaşarken yerden yere vuran zihniyet, Hakk'ın rahmetine kavuşmasından sonra üstadı yere-göğe sığdırmaz oldular. Zindandan Mehmed'ine mektup yazdıranlar, gök kubbeyi boru içinden seyrettirenler şimdi methiyeler düzer oldular. Bu ikiyüzlülük değil de nedir? Bir şaire hakkettiği değer verilecekse; yaşarken de değerini vermek gerekir. Hakkın rakmetine kavuştuktan sonra zaten zaman O'na gereken değeri veriyor. Hayattayken de değer vereceksin ki içinde kıskançlık tohumunu taşımadığına emin olalım.
Geçenlerde bir televizyon kanalında şiir ve edebiyatla ilgili görüşlerini açıklayan, suyun başını tutan, kendisinin çukur aynadaki zahirî görüntüsüne inandıran bir şairden, günümüzde de çok güzel şiir yazan kudretli kalemlerin olduğunu duyunca nefesimi tutup dinledim. Umut ve heyecanla onlarca şairin içinde kimlerin adını sayacak diye bekledim. Heyhat!... Bir tek isim zikretmedi. Bencillik bu konuda ağzına kilit vurmuştu.
Benim bu şiir camiasına dahil oluşum on yıllık bir zaman dilimidir. Bu zaman zarfında izlenimim odur ki: Şair ve şiire sahip çıkan, insanlar arasında ayrım gözetmeyen herkese eşit mesafede duran ve bunu lâyıkıyla başaran, bu konuda lekesiz bir kâlp taşıyan saat ve edebiyat dostu tahmin ettiğiniz gibi: sayın Zehra Birsen Yamak hanımefendidir! Kendisi de çok değerli bir şair olarak seçkin eserlerin altına imzasını atarken hiç kimseyi kendisine rakip olarak görmemiş, sevgi, saygı ve sadakat timsali elini layık olan şöyle dursun layık olmayanlara bile tam bir tarafsızlık niyeti ve kardeşlik zihniyeti ile uzatmıştır.
Bu konuda Sayın Mehmet Emin Türkyılmaz'ın da hakkını tescil etmek gerekir. Kendi eserlerinden ziyade elinden tuttuğu pek çok amatör ve işin henüz başındaki şair adayı ve şair kardeşlerimizin şiirini seslendirmiştir. Gönül istiyor ki üstadın dostluk ve kardeşlik elini uzattığı kişiler de, üstadın kendilerine verdiği değerin hiç olmasa onda birini üstada verebilsinler.
Konuyu fazla dağıtmadan İstanbul şiiri için:
Mutlaka ve defaten okunması; ana fikri, kurgu tekniği, yazılışındaki ustalık, şiirdeki vurgu gücü, sanat ve edebi değeri ile gelecek kuşaklara miras bırakılan bir şaheserdir demek, bir iltifat değil bir hakkın tescilidir.
Üstat Mehmet Emin Türkyılmaz'ın İstanbul şiiri okuyucusuna vermek istediği mesajı net bir vurgulayan şiirdir. Ne gereğinden fazla uzatılmış, ne söylenmek istenip de mısralara aktarılamamış bir duygu ve düşünce geriye bırakılmamıştır. Gerektirdiği kadar mısrayla ustalıkla kaleme alınmıştır.
Şiir sadece okunup, üzerinde düşünülecek bir şiir değildir. Okuyucunun bu ilham pınarından nasiplenmesi ve yeni yazacağı şiirler için motivasyonunu alması gerekir. Şiir zaten kusursuz yazılış tekniği, akıcı metni, duygu ve düşüncenin mısralara aktarılış kudreti ile okuyucu farkına varamasa bile bunu sunan bir kaynaktır.
Mükerrer okuduğum, her okuyuşta sanki ilk kez okuyormuş gibi haz duyduğum bu nadide eserin sanat ve edebiyat camiasına hayırlı olmasını dilerim.
Şairin sadece bu şiirini değil: Hıçkırık Nöbeti, Tecelli’den Teselli’ye, Siyah Lâle, ...başta olmak üzere diğer şiirlerinin de okunup, analiz edilmesi ve ilham alınması gereken eserleridir.
Üstadın eserleri, şablon yorumlarla, ''Tebrik ederim, harika olmuş, yüreğine sağlık,... '' v.b. basit ve sığ cümlelerle geçiştirelemeyecek gerçekten yorumlanmayı hakkeden eserlerdir.
Severek okuduğum, dostlarımla paylaştığım İstanbul'un başına pırlantadan taç gibi inen şiir için kardeşim: sayın Mehmet Emin Türkyılmaz'ı tebrik ediyor; başarısının daim olması ve her zaman böyle seçkin eserlerin altına imzasını atması dileklerimi edebiyatdefteri.com sayfalarına bırakıYORUM
Sevgi ve saygılarımla...
Yorumcu: Dr. İrfan Yılmaz -TEKİRDAĞ.
Yorum tarihi: 26 ve 27. Ocak 20012.
İrfan Yılmaz tarafından 1/29/2012 7:21:02 PM zamanında düzenlenmiştir.
Müjgan Akyüz
15 Eylül 2009 Salı 22:56:20
Titiz ve oldukça emekli çalışmalarınızı kutlarım..
Emeklerinize sağlık...
BİN AYDAN DAHA HAYIRLI KADİR GECESİNİ KUTLARIM,TÜM DUALARINIZ KABUL OLSUN,
HAYIRLARA VESİLE OLSUN,SELAMLARIMLA...
Emeklerinize sağlık...
BİN AYDAN DAHA HAYIRLI KADİR GECESİNİ KUTLARIM,TÜM DUALARINIZ KABUL OLSUN,
HAYIRLARA VESİLE OLSUN,SELAMLARIMLA...
oktayzerrin
15 Eylül 2009 Salı 16:22:10
İstanbul için sayısız şiirler yazılmış fakat ne şiirler bitmiş ne de İstanbul'un güzelliği ve İstanbul, demek bir o kadar daha yazılsa yine az gelecek, bu da o güzel İstanbul şiirlerinden biri olarak " İSTANBUL ŞİİRLERİ ARŞİVİ"'ne geçecek kalitede ve imzada bir şiir olmuş, yürekten kutlarım, teşekkürler, tebrikler, sevgi
selam ve saygımla...
selam ve saygımla...
dilfin
13 Eylül 2009 Pazar 06:37:41
söz deniz dibinde bulunan cevherse şair dalgıçtır. denizin dibine dalıp cevherleri bulmalı ve inci gibi işlemelidir. işte öyle ustalardan bir iusta Mehmet Emin Hocam. şiirde ses durak kafiye ve vurgular. imgeler mükemmel şiir olmuş. şiiri ve yazan yüreği yürekten kutlarım. selam ve saygılarımla...
vuslat05
13 Eylül 2009 Pazar 05:19:23
Gerçeklerin tokatcasına yüzümüze ve hatta kalbimize vurulduğu mükemmel bir şiir okudum.Bir şaheser de denebilir.Şairi tebrik ediyor, kaleminin gücüne hayran olduğumu belirtmek istiyorum... Rabbim bizi İstanbul'a, İstanbul'u bize bağışla....Ecdadımıza layık yaşamak nasip eyle..Bizleri Onlara mahcup etme...Slm ve dualarla.. ESRA DEREL
Günışığı
9 Eylül 2009 Çarşamba 20:47:39
Sulukule’n; mastika, Kumkapı’n; fasıl fasıl
Çarşamba’n teheccüdde; sarsıl İstanbul sarsıl !
Hangisi gerçek çehren belli değil velhâsıl
Şehitlik inzivada, Zincirlikuyu şaşkın
Dünya sana aşıkken; aşk arar olmuş aşkın!
TEK SÖZCÜKLE MÜKEMMELDİ HAZ ALARAK OKUDUM AYAKTA ALKIŞLIYOR BAŞARINIZ CANI GÖNÜLDEN KUTLUYOR SAYGILAR SUNUYORUM...
Çarşamba’n teheccüdde; sarsıl İstanbul sarsıl !
Hangisi gerçek çehren belli değil velhâsıl
Şehitlik inzivada, Zincirlikuyu şaşkın
Dünya sana aşıkken; aşk arar olmuş aşkın!
TEK SÖZCÜKLE MÜKEMMELDİ HAZ ALARAK OKUDUM AYAKTA ALKIŞLIYOR BAŞARINIZ CANI GÖNÜLDEN KUTLUYOR SAYGILAR SUNUYORUM...
Salih Keteci
9 Eylül 2009 Çarşamba 19:04:54
İstanbul şiire, şiirde İstanbul'a çok yakışmış.
Can-ı gönülden tebrik ediyorum.
Selamlar...
Can-ı gönülden tebrik ediyorum.
Selamlar...
tirebolulu
9 Eylül 2009 Çarşamba 18:27:16
değerli şairim ne muhteşem dizeler bunlar. yüreğiniz, gönlünüz dert görmesin. daim olunuz. kaleminizin rengi hiç solmasın. mükemmel bir şiir gerçekten. her zamanki gibi. elbette günün şiir, tabi ki. selam ve saygılarımla...
Sabiha KÜÇÜKTÜFEKÇİ
9 Eylül 2009 Çarşamba 17:06:15
sevgim saygım tebriklerim günün şiirine çok değerli şairine...
Sâir_zamanlar
9 Eylül 2009 Çarşamba 16:16:52
Ey karanlık çağları aydınlatan son okul ! ;
Ne geçmişini unut, ne dünde kal İstanbul...
Final muhteşem olmuş Sakarya türküsünü hatırladım bir anda
şiirinizle,büyük emek vermişsiniz emeniğinize sağlık,
Sevgi ve saygılarımla
Ne geçmişini unut, ne dünde kal İstanbul...
Final muhteşem olmuş Sakarya türküsünü hatırladım bir anda
şiirinizle,büyük emek vermişsiniz emeniğinize sağlık,
Sevgi ve saygılarımla
baba özlemi
9 Eylül 2009 Çarşamba 13:04:43
mükemmel dizeler hocam bugün begeniyle okudugum siirlerden bir tanesi yüreginize saglık
kaleminiz daim olsun saygılar...
kaleminiz daim olsun saygılar...
sivaslıcengiz
9 Eylül 2009 Çarşamba 11:27:06
Ne yaman çelişkidir yaşadığın her anın!
Gününde izi varken geçmişteki zamanın;
Ne ezanların suskun, ne kısık sesi çanın
Pera’da kadehlerin çın çın derken yosmana
Yedikule hıçkırır ağlarken Genç Osman’a !
Dillerde Sadabâd’ın ihtişamı, lâlesi
Eyüp sultan; Nebî’nin nurâni şelalesi
Galata bir Hazerfan, ilhamsa Kız Kulesi
Topkapı sarayından süzülür eşsiz rahmet
Ayasofya suskunken coşuyor Sultan Ahmet.
Üstadım Sizi Ve Bu Olağanüstü güzel Şiirinizi Kutluyorum.
Selam Ve Saygılarımla.Selametle Kalın.
Gününde izi varken geçmişteki zamanın;
Ne ezanların suskun, ne kısık sesi çanın
Pera’da kadehlerin çın çın derken yosmana
Yedikule hıçkırır ağlarken Genç Osman’a !
Dillerde Sadabâd’ın ihtişamı, lâlesi
Eyüp sultan; Nebî’nin nurâni şelalesi
Galata bir Hazerfan, ilhamsa Kız Kulesi
Topkapı sarayından süzülür eşsiz rahmet
Ayasofya suskunken coşuyor Sultan Ahmet.
Üstadım Sizi Ve Bu Olağanüstü güzel Şiirinizi Kutluyorum.
Selam Ve Saygılarımla.Selametle Kalın.
şahan çoker
9 Eylül 2009 Çarşamba 10:33:11
Şiir ve şair birbirinden ayrı düşünülemez.Gerek beslendiğiniz kaynak gerekse edebi birikiminizin size açtığı ve ardından bizimde girmeye çalıştığımız kapı bu herhalde..
şiirsel estetik yani ses durak kafiye ve vurgular anlamında şiir kendi başına bir öğretmen ilgilenenlere..içerik olarakta biz dünya imparatorluğunun torunlarına İstanbul üzerinden koca bir hatırlatma..
şair ve şiiri olması gereken yerde
selam saygı ve muhabbetlerimle
şiirsel estetik yani ses durak kafiye ve vurgular anlamında şiir kendi başına bir öğretmen ilgilenenlere..içerik olarakta biz dünya imparatorluğunun torunlarına İstanbul üzerinden koca bir hatırlatma..
şair ve şiiri olması gereken yerde
selam saygı ve muhabbetlerimle
samanyolu1234
9 Eylül 2009 Çarşamba 05:43:18
Ecdadın yâdigârı toruna candan candır
Taşın şehit türbesi, temelde harcın kandır
Toprağın Türk’e mahrem, yalnız Türk’e vatandır !
Ey karanlık çağları aydınlatan son okul ! ;
Ne geçmişini unut, ne dünde kal İstanbul...
tebrikler alkışlar hocam
Yahya İncik
9 Eylül 2009 Çarşamba 04:05:40
ve istanbul usta elinde temaya düşmüş ve hece hece işlenmiş...nede haklı tesbitler...ve yerinde seçki...selam ve dua ile...şiirce...
Kalimera_
9 Eylül 2009 Çarşamba 02:56:11
Güne düşmeden görsem bir de bu denli yüce şiirleri
güne düştükten sonra kendime kızıyorum
biraz daha bağrını deşmeliyim şu defterin
ki bu denli özel şiirleri zamanında yakalayayım
neyse hiç değilse, seçki kurulu var da sebepleniyoruz bizler de
İstanbul' un her taşı altın değerinde değerlerle dolu iken
bu şiirin her dizesi ayrı bir emek ve gönül işçiliği iken
eğilirim önünde vesselam...
Tebrikler efendim, tüm paylaşımlarınız birbirinden değerli, hele ki bu şiir; ibret dolu ibret... Nefes aldıkça, okudukça her mısrasında ayrı bir anlam ve tarih ve kültür gizli.......
.......................KUTLUYORUM, ALKIŞLARIMLA.......... VAR OLUN!.........................
güne düştükten sonra kendime kızıyorum
biraz daha bağrını deşmeliyim şu defterin
ki bu denli özel şiirleri zamanında yakalayayım
neyse hiç değilse, seçki kurulu var da sebepleniyoruz bizler de
İstanbul' un her taşı altın değerinde değerlerle dolu iken
bu şiirin her dizesi ayrı bir emek ve gönül işçiliği iken
eğilirim önünde vesselam...
Tebrikler efendim, tüm paylaşımlarınız birbirinden değerli, hele ki bu şiir; ibret dolu ibret... Nefes aldıkça, okudukça her mısrasında ayrı bir anlam ve tarih ve kültür gizli.......
.......................KUTLUYORUM, ALKIŞLARIMLA.......... VAR OLUN!.........................
Mehtap ALTAN
9 Eylül 2009 Çarşamba 02:19:41
İSTANBUL DENİNCE LAL OLUR ÇATLAMIŞ DUDAKLARIM...
DÜŞLERİM AĞLAR MAVİNİN NİNNİSİNDE...
ŞEHRİM SİHRİM ŞİRİM İSTANBUL'UM...
TEŞEKKÜRLER DEĞERLİ KALEM...
DÜŞLERİM AĞLAR MAVİNİN NİNNİSİNDE...
ŞEHRİM SİHRİM ŞİRİM İSTANBUL'UM...
TEŞEKKÜRLER DEĞERLİ KALEM...
namikcemal
9 Eylül 2009 Çarşamba 01:44:08
Usta Üstad Yazacak ta olmayacak ha !
Olmasaydı zaten şaşardım.
Kutladım sizi Üstadım... SAYGIYLA...
Olmasaydı zaten şaşardım.
Kutladım sizi Üstadım... SAYGIYLA...
asude_vuslat
9 Eylül 2009 Çarşamba 00:59:48
bence günün şiiri değil...
daha fazla bir şeyler dedirtiyor bu şiir,çok güzel yürekten kutlarım kalemi...
bu şiir unutulmaz bence...İstanbul çok güzel anlatılmış.
daha fazla bir şeyler dedirtiyor bu şiir,çok güzel yürekten kutlarım kalemi...
bu şiir unutulmaz bence...İstanbul çok güzel anlatılmış.
İhsan TURHAN
9 Eylül 2009 Çarşamba 00:58:12
İstanbul'a ve yerine fazlasıyla yakışır bir şiir.
Tebrikler sayın Oflu...
Tebrikler sayın Oflu...
Nilüfer Sarp
9 Eylül 2009 Çarşamba 00:28:56
GÜNE DÜŞEN BU GÜZEL ŞİİRİN ŞAİRİNİ KUTLARIM.....SAYGILAR......
günahi Ahmet İslamoğlu
9 Eylül 2009 Çarşamba 00:25:48
bir kültür,bir tarih abidesi,muhteşem bir eser üstadım.
güzeller güzeli istanbula böyle bir şiir yakışır.
saygılar sunuyorum.
güzeller güzeli istanbula böyle bir şiir yakışır.
saygılar sunuyorum.
Adem Öztürk Renas
9 Eylül 2009 Çarşamba 00:08:10
ilk olarak kutlarım hocam. yalnız takıldığım bir nokta var ;
Toprağın Türk’e mahrem, yalnız Türk’e vatandır !
mahrem benim bildiğim gizlenmesi gereken, gözlerden saklı tutulması gereken manasında. yasak manasındaki haram, gizli manasındaki harem ve örtmek manasındaki ihramla aynı kökten.
yani burada biraz mana sıkışması var gibi geliyor bana. belki de ben yanlış bakıyorum.
tekrar selamlarımla.
selametle.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Toprağın Türk’e mahrem, yalnız Türk’e vatandır !
mahrem benim bildiğim gizlenmesi gereken, gözlerden saklı tutulması gereken manasında. yasak manasındaki haram, gizli manasındaki harem ve örtmek manasındaki ihramla aynı kökten.
yani burada biraz mana sıkışması var gibi geliyor bana. belki de ben yanlış bakıyorum.
tekrar selamlarımla.
selametle.
OfluEğer, Akif'in;
" Değmesin mâbedimin göğsüne nâmahrem eli " mısrasındaki mâna ile bakarsak sanıyorum daha iyi anlaşılabilir.
Bir eve nasıl mahremler serbestçe girebiliyor, mahrem olmayanlar o kdar serbest giremiyorsao anlamda kullanmaya çalıştım.
Teşekkür ederim.
" Değmesin mâbedimin göğsüne nâmahrem eli " mısrasındaki mâna ile bakarsak sanıyorum daha iyi anlaşılabilir.
Bir eve nasıl mahremler serbestçe girebiliyor, mahrem olmayanlar o kdar serbest giremiyorsao anlamda kullanmaya çalıştım.
Teşekkür ederim.
Ali Ekber Hırlak
8 Eylül 2009 Salı 23:57:13
Ecdadın yâdigârı toruna candan candır
Taşın şehit türbesi, temelde harcın kandır
Toprağın Türk’e mahrem, yalnız Türk’e vatandır !
Ey karanlık çağları aydınlatan son okul ! ;
Ne geçmişini unut, ne dünde kal İstanbul...
söylenecek söz yok böyle güzel ve keşfe hazır dizelere her girdiğimde bu sayfaya şiire doyup çıkıyorum
edindiğim birikimlerde cabası,sevgilerimle..
Taşın şehit türbesi, temelde harcın kandır
Toprağın Türk’e mahrem, yalnız Türk’e vatandır !
Ey karanlık çağları aydınlatan son okul ! ;
Ne geçmişini unut, ne dünde kal İstanbul...
söylenecek söz yok böyle güzel ve keşfe hazır dizelere her girdiğimde bu sayfaya şiire doyup çıkıyorum
edindiğim birikimlerde cabası,sevgilerimle..
muratcanbolat
8 Eylül 2009 Salı 23:04:22
Kültür Hizmeti yapılacaksa böyle yapılır.Ne diyeyim şiir o kadar güzeldi ki umarım hakettiği yeri alır.İstanbul'u anlatan çok şiir okudum.En sevdiğim İstanbul şiirini Necip Fazıl yazmıştı.Şimdi bu şiiride o şiir gibi sevdiğimi ifade etmeliyim.Şiire gelip gidiyor yorumlara bakıyor bu vesileyle tekrar tekrar okuma imkanım oluyor.Ne güzel bir eser oldu.Saygımla...
mürsel emre doğan
8 Eylül 2009 Salı 22:02:19
Tadı güzel bir İstanbul anlatımı..Bir İstanbul sevdalısı olarak aklıma ,Üstadın 'Güleni şöyle dursun ağlayanı bahtiyar ' mısrası düşüverdi ansızın..evet bizler bahtiyarız sultanlar şehrinde yaşayanlar olarak..
Bir de Yahya Kemal'in 'Sana dün bir tepeden baktı Aziz istanbul ' seslenişi yankılandı ruhumda...nerdeyse istanbul'u tamamen turlamışsınız..belki benim en sevdiğim ilçesi biraz öksüz kalmış ..Mihrimah sultan veya Aziz Mahmut Hüdai de olsa ,Üsküdar'ın o eşsiz güzelliğine dair bir iki mısra daha olsaydı daha iyi olurdu diye düşündüm..tabi ki bu benim iç dünyamın yansıması..
5'likler şeklinde anlatım çok güzel olmuş, kafiyeleniş sizin tarzınızın yanılmıyorsam biraz dışında 3+2 şeklinde düşünülmüş ..sizin hep ifade buyurduğunuz gibi ,şiirde yenilik her zaman güzel olmasa da emeğin çok belirgin olduğu şiirlerde çok da güzel oluyor ve çok farklı bir tat bırakıyor damakta...ben sizi okurken bahtiyarım..Güzellikler beliriyor gönlümde..Rabbim de size en güzel olanları ikram etsin iki alemde de...
.............................Selam ,saygı ve dualarımla ağabey...
Bir de Yahya Kemal'in 'Sana dün bir tepeden baktı Aziz istanbul ' seslenişi yankılandı ruhumda...nerdeyse istanbul'u tamamen turlamışsınız..belki benim en sevdiğim ilçesi biraz öksüz kalmış ..Mihrimah sultan veya Aziz Mahmut Hüdai de olsa ,Üsküdar'ın o eşsiz güzelliğine dair bir iki mısra daha olsaydı daha iyi olurdu diye düşündüm..tabi ki bu benim iç dünyamın yansıması..
5'likler şeklinde anlatım çok güzel olmuş, kafiyeleniş sizin tarzınızın yanılmıyorsam biraz dışında 3+2 şeklinde düşünülmüş ..sizin hep ifade buyurduğunuz gibi ,şiirde yenilik her zaman güzel olmasa da emeğin çok belirgin olduğu şiirlerde çok da güzel oluyor ve çok farklı bir tat bırakıyor damakta...ben sizi okurken bahtiyarım..Güzellikler beliriyor gönlümde..Rabbim de size en güzel olanları ikram etsin iki alemde de...
.............................Selam ,saygı ve dualarımla ağabey...
Şükran AY
8 Eylül 2009 Salı 20:12:20
Merhabalar Sayın Hocam;
Her zamanki gibi edebi kalitenin zirvesinde,şahsıma öğreti niteliği taşıyan değerli bir eserdi.
Ki bu beni hiç şaşırtmadı.
Her yönüyle şiirdi.Hangisini elime alıp da ifadelemeye başlayayım bilemedim inanın ki.
Öncelikle tekniğinden başlayayım müsade edersiniz;
7+7 14 lü hece vezninde ilk bölümün ababb devamında ki bölümlerde cccdd... şeklinde kafiye örgüsünü takip ettiğini görmekteyiz.Her zaman ki gibi bakir kafiye kullanımları yine kafiyelerde "t" sesinin baskın olumuyla sağlanan vurgular harikuladeydi.
Anlamsal açıdan baktığımızda güzel İstanbul'umuzu fethinden tutunda, semt semt tarihi süzgeçten geçirerek yine sosyal hayatından, siyasi ve dini yönden etkileyen yanlarından dem vurarak her yönüyle tanıtan , tanıtırkende muhafazakâr ve milliyetçi yanını da en asil duruşuyla sergilendiğini görmekteyiz.
Ne söyleyebilirim ki üstadım her zamanki gibi mahir ve güçlü kaleminizden doyumsuz güzellikte bir eserle istanbulun tarihinde seyri aleme çıkmanın verdiği hazla ayrılıyorum sayfanızdan sağolun, varolun.
Gönlünüze, emeğinize, bilginize, yüreğinize bin sağlıklar dilerim.
Selam ve daim saygılarımla.
Hilmi YAZGI
8 Eylül 2009 Salı 17:32:50
Dünyada hiçbir şehir yoktur
ki adına bu kadar şiir yazılsın.
Bu sitede okuduğum en güzel İstanbul şiiri için
kalem dostumuza teşekkür ediyorum
Daim hürmetle...
ki adına bu kadar şiir yazılsın.
Bu sitede okuduğum en güzel İstanbul şiiri için
kalem dostumuza teşekkür ediyorum
Daim hürmetle...
aliyaizzet
8 Eylül 2009 Salı 16:58:07
EVRENSEL BAKIŞ AÇISI İLE YAZILMIŞ BİR KITA HARİÇ
BU ELEŞTİRİ DEĞİL TESBİT.
ŞİİRİN O AĞIRBAŞLI HAVASINI DAĞITMIŞ.O KITAYI SİZ BİLİRSİNİZ
BİLGİ VE HİS DORUKTA
TEBRİK EDERİM EFENDİM
BU ELEŞTİRİ DEĞİL TESBİT.
ŞİİRİN O AĞIRBAŞLI HAVASINI DAĞITMIŞ.O KITAYI SİZ BİLİRSİNİZ
BİLGİ VE HİS DORUKTA
TEBRİK EDERİM EFENDİM
karadereli
8 Eylül 2009 Salı 15:25:23
“ Konstantinopol “ diyor adınla ezilenler
Patrikhane tezgâhı yazılıp çizilenler
Unutmuş büyük fethi hizaya dizilenler!
Bir Mehmet’e yetmeyen köhnemiş Bizans; uyan !;
Yetmiş milyon Mehmet var, bitsin ekümen rüyan !
Çok güzel üsdat...Ah bir uyanabilsek..Dönsek asıl rengimize...Tebrikler..Selam ve dualarımla..
Patrikhane tezgâhı yazılıp çizilenler
Unutmuş büyük fethi hizaya dizilenler!
Bir Mehmet’e yetmeyen köhnemiş Bizans; uyan !;
Yetmiş milyon Mehmet var, bitsin ekümen rüyan !
Çok güzel üsdat...Ah bir uyanabilsek..Dönsek asıl rengimize...Tebrikler..Selam ve dualarımla..
Bayram Ali Bülbül
8 Eylül 2009 Salı 15:07:48
EVET ÜSTAD O MÜJDE ESERİ O MEDENİYET TİMSALİ
ŞAİRLERE İLHAM 90 YAŞINDA MİHMANDARI MUHAMMED AS HZ. EYYÜBE SEVDA OLMUŞ ŞEHİR
NE YAZSAN AZ GELİR
TEBRİKLER SELAMLAR HÜRMETLER
ŞAİRLERE İLHAM 90 YAŞINDA MİHMANDARI MUHAMMED AS HZ. EYYÜBE SEVDA OLMUŞ ŞEHİR
NE YAZSAN AZ GELİR
TEBRİKLER SELAMLAR HÜRMETLER
Ceyda GÖRK
8 Eylül 2009 Salı 14:29:23
tarih/ibret/tezat bileşimi bu güzel şiir çok ses getirsin dilerim...
kanatlanıp çok farklı yerlerde de bilinmeli okunalı...
eyvalah üstadım...
selam ile...
aşk daim olsun...cg
kanatlanıp çok farklı yerlerde de bilinmeli okunalı...
eyvalah üstadım...
selam ile...
aşk daim olsun...cg
hayrettin şahin(haysah)
8 Eylül 2009 Salı 13:43:34
off be şair offf
istanbul adına yazılmış çok güzel ve mana dolu gerçeklerle yüzleşen bir şiir kaçımız acaba dert edindik ülkemizin dertlerini şehirleri üzerine planlarını yada hangimiz derdine düştük şu halimizin ve içinde yaşadığımız yerlerin kıymetini ve bize emanet bırakılan hangi şehre hangi yapıya hangi esere bırakılış amacına göre hizmet ettik yada deerlendirdik biz suçluyuz bu gün mahzunsa ayasofya ,sessizce ağlıyorsa fatih sultan,uçmuyorsa hazarfen,kadehlerde eriyorsa kız kulesi,susuyorsa ezanları ayasofyanın,helede bir resule ev sahipliği yapmış eyüp sultanın hangi vasıf şehirde ikamet ettiğini düşünelim yandık yandık..............................................enfesti.................saygımla
tebrikler
istanbul adına yazılmış çok güzel ve mana dolu gerçeklerle yüzleşen bir şiir kaçımız acaba dert edindik ülkemizin dertlerini şehirleri üzerine planlarını yada hangimiz derdine düştük şu halimizin ve içinde yaşadığımız yerlerin kıymetini ve bize emanet bırakılan hangi şehre hangi yapıya hangi esere bırakılış amacına göre hizmet ettik yada deerlendirdik biz suçluyuz bu gün mahzunsa ayasofya ,sessizce ağlıyorsa fatih sultan,uçmuyorsa hazarfen,kadehlerde eriyorsa kız kulesi,susuyorsa ezanları ayasofyanın,helede bir resule ev sahipliği yapmış eyüp sultanın hangi vasıf şehirde ikamet ettiğini düşünelim yandık yandık..............................................enfesti.................saygımla
tebrikler
Salih Erdem
8 Eylül 2009 Salı 13:15:09
"Oflu" imzasıyla;
Bugünden yarınlara kalacak güzel bir İstanbul şiiri,
Sağlıcakla...
Bugünden yarınlara kalacak güzel bir İstanbul şiiri,
Sağlıcakla...
YASİN SEMİZ
8 Eylül 2009 Salı 13:02:37
Günümün şiiridir üstadım.Necip Fazıl'ın Canım İstanbul şiiri kadar güzel ve etkileyici bir eserdir.Siz bu sitede en iyi şairlerden birisiniz.Siz bu işin pirisiniz üstadım.Eyvallah.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Afet İnce Kırat
8 Eylül 2009 Salı 13:00:22
Kafiyesitle, duraklarıyla, anlatımıyla , verdiği kültür hizmetiyle, duygusuyla örnek olacak bir şehir şiiri, İstanbul şiiri. Okurken hem Mehmet Akif, hem de Necip Fazıl yakınlığını hissttim. Kültür hizmeti budur işte. Bilmeyenler görsün bu şiiri. Kesinlikle günün şiiri olmalı diye düşünüyorum. Selametle...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 8.9.2009 12:50:09
Okunma Sayısı
: 3913
Yorum
: 52 yorum
Beğeni
: 3 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
bakıyoruz ölümünden sonra şairleri ozanları aşıkları şaheserleri yaşatmaktadır eminim bu şiirde onlardan biri bence sevgiler saygılar kardeşin hazani