Tedbirsiz Takdir…!Bir ayrılık geçiyor yüzümün en karanlık yerinden İçimden resmi geçit askerler İçimden hiç yolcusu olmayan otobüsler Ve bir şiir kendi güz bahçesinden Ve yıllar Ve yollar Şaklayarak iniyor direncime kırbaçlar Oy çocuk yüzüm Oy gece hüznüm Kör bıçağın ağzında delik deşik kalan ömrüm Şimdi oturup bir şiir yazma vakti Henüz firar eylemine durmamışken sözcükler Kuyusuna düşmemişken Yusuflar Bunlar son titreyişi ellerimin Kaç ayaz geçti gecelerin içinden Saysam sanki dinecek miydi Oy eylül bakışlım Oy yüreği aşka nazlım Türkümü hiç çalmayan kırık sazım Alışkanlık yapacak kadar çok sevdim seni Ateşe atılmış İbrahim’e Anzelha hüznü gibi Her ihanet durağında suskunluk bilediğim Değmiyor artık bana tanrının eli Yüksünmedim Oy zulmün sesi Oy sözleri fişekli Yokluğunun kestiği dilsin sen Korkutmuyor artık beni aşkın gidişi Bırakırken her düşümde bir alamet diş izi Ezanlar düşüyor her tan vakti üstüme Görkemli bir imzasın sevda nefislerime Hiç tedbirini alamadığım Ondan takdirin büyük kesildi bana Oy Yusuf ellim Oy Yusuf gözlüm Sen bana bir top kiraz çiçeği Üzerine nar suyu damıtılan arsızca Üşütme Züleyha’nın gülüşünü alazda Yokluğun koynumda saklı bir ölüm K a ç a y r ı l ı k b i ç t i n b a n a / a d ı s e n d e n t a d ı ö l ü m d e n g e ç e n / Ö l d ü r m e z b i z i b i z d e n g ö ç e d e n…! sevgi kaya |