HüzünAllah’ım; bilirsin, harâptır gönlüm, Bir nebze olsa da yok inşirâhım. Gönül sayfasına, hep hüzün yazdım, Şiirlerim yandı, çoğaldı âhım. İnledim ney gibi,yandım yürekten, Yâre işlemedi, sevgi silâhım. Muhabbet aradım, yârin gönlünde, Karşılık vermedi, olmaz ikrâhım. Yaralı gönüle, yâr yokluğunu, Anlatamadım hiç, bitti îzâhım. Sevdanın çölünde, dolaştım sürgün, Çileyle kıyıldı, sevda nikâhım. Kederim hasretten, ayyûka çıktı, Firâkla kırıldı, umut cenâhım. Mutluluk firârda, hüzünden yana, Gülmeye hasretim, kayıp mizâhım. Yarınım karardı, geceme düştü, Doğmuyor güneşim, olmaz sabahım. Gönlüm ihtirâsta, beden iflâsta, Genç yaşta ağardı, telde siyahım. Hüzünle gülerken,gamlı gözlerim, Kendiyle kavgalı, gönül dergâhım. Hicrândır her günüm, vuslat ufkunda, Kavuşmaktan yana, yoktur iflâhım. Yalvara yakara dilim lâl oldu, Yârin ilgisine, muhtaç felâhım. Derbeder yürekle dilendim yâri, Sevmek suç değilse, nedir günâhım. Hayal âleminde kalmış umudum, Yüreğe gömülü, sessiz eyvâhım. Rabbim; merhamet et, acı kuluna, Senin elindedir, gönül salâhım. İsterim affını,bağışla beni, Sabır ver gönlüme, sabır İlâhım. Merhamet menbaı’ ey Kerim Rabb’im, Dünyam değilse de, gülsün Berzahım. 26/01/2008 Menderes Oyanık |