Bu Sana Son Nazlanışım
Bıçkı melaldi üzerime düşen kurşuni yağmur
Ve ben süngüsüzdüm deryasında gözbebeklerinin Hüzn-ü hayalinde boğ beni ateşim sönerse Ki gözyaşların bile artık nefessizdi senin Baba! Değdir şimdi avuçlarını yanaklarıma Ve nefesini boğazıma düğümle son kez Bir martı misali denizime dokun bir daha Belki de bu sana son nazlanışım(!) Yapma! Kirpiklerinden tırnak uçlarına çığlar düşürme Çekilme bedeninden çatışmasız, dirençsiz… Boğulurum, saçlarım göğsünden sökülürse Hiçbir acı ergin değil ki henüz Dört yanım ölü deniz Bir avuç toprak parçasıyım, demeden Saklanmadan bulutlara martılar Aklanmadan ölüm, dur ! Koltuğunun altına bir daha sokulayım... Hamza OKUMUŞ-Özlem PALA |