İstanbul demliyorum gözlerine
Yudum yudum kız kulesi ve Galata
Gökyüzü dökülüyor avuçlarına nazenin
Sensiz boğazımdan geçmiyor ki Marmara

Siyahı s/aklanıyor düşlerimin
Filizlenen bakışlarım r/engince
Bulut kırılıp yağmur düşüyor
İstanbul üşüyor ten/ince

Yetmiyor gölgelerin karanlığı,rezil rüsva yokluğunda
Hadi daha koyu dehlizlerde s/akla bizi
Umutlarımı gömdüğün Beyoğlunda can çekişiyorum.
Solukların çarptıkça ,başka yüreklere,
Ve ben İstanbul’u kanıyorum ustura kesiklerinde.

Sevişmelerimizin dilsiz alfabesinde Boğaz köprüsü
Kaç iniltili tövbe haykırıyor martılar çığlık çığlığa?
Kaç ayışığı kurban etmişim lâl dalgalarına İstinye’de?
Bir cinayet dolaşıyor parmak uçlarımda faili meçhul
İstanbul seni de sevdam gibi öldürüyorum.

Pusulası bozuk İstiklâl caddesinin arka sokaklarında
Kaybettim aşk kokulu, kara gözlü ,düş bebeklerimi
Sözlerin değil miydi İstanbul gibi beni sırtımdan vuran?
Şimdi gelincik kırmızısı bir şarap şişesinin dibinde seni susuyorum.
Ah! İstanbul bu gece seni de sevgimi de tek nefeste kusuyorum.

Siyahı m/imleniyor düşlerimin bu defa
Ölümün muştusunda kaybediyorum tenimi
Tenimde İstanbul’u
İstanbulda seni...
Gözlerim sızlanıyor körkütük karanlıklarda
Avuçlarımda aylaklığım dolu dolu
Dudaklarım rüzgarlara râm olsa da
Bir seni öpüyorum bir İstanbul’u.


Yasemin CANAN-Hamza OKUMUŞ