kırmızı çizgilerimŞiirin hikayesini görmek için tıklayın her sabah soğuk bir odada kırmızı çizgilere bakan gözlerim ...kırmızı bile soğuk.
her güne yüzümü yıkayışım aynama merhabayı asışım gerçek değil iki su atımı sonrası oyuncu gülüşlerime siyah yıldızlar doğuyor bilmiyorsun ... sen ölüyorsun ben ölüyorum ölmez otu muyuz ? sen otları bilmiyorsun böğürtlendir gözaltlarım çalılara takılmış gelmiyorsun... Taklamakan da yüzsuyudur merhametin arar yolcumu gözlerim ellerin kara gözlerin deniz yolculuklarında beynin valizlerini dağıtmış duymuyorsun ... şimdi ben karkas yüreklerde dert dayanmaz kolonum duyamam nakaratlarında yokum o ben değilim kırmızı çizgilere bakarım her sabah beyaz ve ayaz bir oda siyah yıldızlarım iskeletlerin kemikleri çatır çatır çatırdar anlamıyorsun ... görmemek için gözümü kaparım kırmızı çizgi tek sıra teyel atar tam merkezden sinemi yakalar ve dikkat yüksek gerilim tehlikesiyim bir pedal çıkımı ızgaralarda saatim yok sayılarla da aram yok her yanmayı bir bahar sayarım arada birde şarkı sararım kan değil çizgi kırmızı sadece dikiz aynam görmüyorsun ... ölmez otu değil ölen benim sesizce senden giden bir ayna ver bakalım buğusu var mı nefesimin beraber gideriz elele sinemde yerleşke yapmış sessiz kiracım ve ben latince anlamıyla seviyorum yengecim sarınca sararınca karınca kararınca sevmiyorsun ... aşk benimle ben de aşkla ölüyorum sen şiirlerinle armut ağacının çiçeğinde kimi bekliyorsun ? ben öldüğümde sen çoktan ölüyorsun kırmızı kokusu sarıyor şiiri gülmüyorsun ? selma dönmez 18 ağustos 2009 |
kırmızı hep üşütmüştür beni...ne ilginç...
üşüdüm şiirde ki bu şiire kaç defa geldim...titredim,ancak yazabildi ellerim....
bitemeyen sevgimle güzelliğim....