ÜFÜL ÜFÜL BİR YELE VERDİM KENDİMİbir cam köşesi, bir terasla, demlikteki dem kaynaşması, bir günü eşikten düşürme telaşesi, say say dönde bir bak, bir, bir toplandı, bir masanın dört ayağına, sesler seslere el verdi, dörtte dört açılmış gözlerle, bir lafı eski püskü masadan devşirdi, kesti, biçti, suskunun kilidi bozuldu, laflar lafları ağırladı, koca bir esmer günü, üzerimde gezindirdi, gören gözler pek yakıştırdı, nasıl bir esvapsa, bir gören, bir görmeyene anlatır oldu, ben hemi görür, hemi işitirdim, bıraktım dünyayı, çıraktım zaten, şimdi boğazda üfül üfül bir yele verdim kendimi, bir sigarayla nefes yarıştırıyorum, bir kahveye kırk yılın hatırını soruyorum… günahım neydi diye diye? Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |