Şizofren Aşkın Paranoyası
Yar, kirpiklerine tutunmaya çalışıyorum...
Lügatımda adını haykırırken tüm geçmiş zaman kipleri, dudağımı kör bir neşter tadıyla yalar geçer imlası bozuk intihar cümlelerim Bitkisel aşkın jilet kesikleriymiş donatan ruhumu (ki duyulmaz sayhalarımmış ruhumun müsveddesi) Yarım mı kaldık sevgili bu girift denklemlerin çokça bilinmezinde? (ki bu belirsizlik bedenimin kadavradan ibaresi) Yar, kirpiklerine tutunmaya çalışıyorum... Hayatımın şah damarı kesilipte kanı içime akmaya başlayınca boğuluyorum ihanete gebe gözlerinin gölgesinde Yüreğinin kelepçesini geçirip boynuma tadarken darağacının meyvesini, ruhumu bırakıyorum boşluğa Parmak uçlarının dokunuşuna tanıklık eden her bir zerremi, dudaklarının imzasıyla salıyorum pusulasız siyah ırmaklarına Yar, kirpiklerinin kıyısından düşüyorum... Şimdi, azad ettiğin nefesinden arta kalanlarla dağılmış ben’i, bırak toplamaya çalışma dilinde Yüreğinin muştasıyla parçala gözbebeklerime rehnedilmiş silüetinin aksini Sen şizofren aşkların devrilmiş kralların paranoyası uzattığın her kıvılcıma şerha şerha eriyen bedenim göllensin ruhumda sensizlik şimdi... Esra Tekinn |
boğuluyorum ihanete gebe gözlerinin gölgesinde
,,,
DEĞİŞİK ALIŞAGELMEMEş cümleler hoş bir anlatım tarzının var beğendimmm..
hoş bir eser okudum etkileyiciydi kutlarımm..
saygılarımla..
F.A