VEBALİ YOK GÜL DERMENİNYaprak yaprak düşüyorum, Kaynar suda üşüyorum, Ben kendimden taşıyorum; Anlatır mı sular beni ? Öldürür korkular beni... Doğarım günde kaç batın, Neresindeyim hayatın ? Yuları kopmuş bir atın; Düşüyorken terkisinden, Ürküyor insan sesinden! Ay göz kırpar, gün oynaşır, Gündüzü geceye taşır, Gönlüm dağlarla yarışır; Her gün düşer bir vadiye, Bu anlamsız koşmak niye ? Vurur yüzümüz ayaza, Düşmez bahtımız beyaza, Yol tükenmez yaza yaza; Felek örerken ağını, Patlatır yanardağını ! Hayat, girseydim koluna, Bir kaknus versen elime, Meydan okusak ölüme ! Saçsan savursan külümü, Dönüp sulasan gülümü. Dersen sonra, demet demet, Bilmesek, neymiş nedamet, Kopsun isterse kıyamet ! Bir yare gönül vermenin, Vebali yok gül dermenin... Hayrettin YAZICI |
Bilmesek,neymiş nedamet,
Kopsun isterse kıyamet !
Bir yare gönül vermenin,
Vebali yok gül dermenin...
çok hoş farklı bir şiirdi güzel kaleminizden..tebrikler saygılar selamlar..