Her gün yenilerken o yar daveti,
Yüreğim de kopar gül kıyameti,
Belli ki artacak gülün kıymeti;

Alamazsam ne söylerim o yare,
Gül ile olurum ben pare pare...

Çiçeğin dilini, gülün nazını,
Bana verin mevsimlerin yazını,
Neyleyim ben bu sevdanın azını;

Görünsün gözümle göremediğim,
Yakmalı ateşe sevda dediğin...

Tebessüme boğulurken yüzümüz,
Yangınlarla büyür, gönül gözümüz,
Halden hale girer, dilde sözümüz;

Hangi kaba boşalsa da dolmuyor,
Sana bakamadım, gönlüm, olmuyor!

Yari sana verdim, yarayı bana,
Ya terk et içimi, ya beni kına,
Anlaşıldı, yaren olmam ben sana;

Gönlüm, ben getirdim seni bu hale,
Yolun açık olsun git güle güle...

Yürü şimdi istediğin dala kon,
İster gül dalına, ister sala kon,
Güzellerin son geçtiği yola kon;

Söz olsun; karışmam gayrı işine,
Yoruldum, gelemem artık peşine...




Hayrettin YAZICI