BİR UZAK ZAMAN HİKÂYESİBen böyle şey görmedim birikmiş anılarda; Ne zaman geçse aklımdan,pat otomatik kapı! İki yana açılır ya kanatlar,işte tastamam öyle; Gölgesi düşer düşmez,fikrime doluyor cadı! Birden film kopuyor,kaymalar oluyor zamanda; Beni tutup padişah yapıyorlar,aklım haremde! Sonra koynuma atıyorlar onu,yıkayıp hamamda; Ne zaman iki kadeh atsam rakıma batıyor adı! Mübarek,İstanbul sanki;yürüdüm,İstiklal’de!.. Attım oltayı balık,lodos,vapur...ay ışığı Fener’de! Her şey telaşla kirlendi,tükendi nicesi bende; Bir tek o kaldı aydınlık;çoğaldıkça çoğaldı! |