Zaman şimdi, bildik, gece yarısı,
Gövdemi sarıyor ansız bir ısı,
Yüreğim de dalgalanır yankısı !

Döner her şey sanki bir bilmeceye,
Düşman olsam, ne çıkacak geceye ?

Anlamam içime salınan eli,
Siyah ve uzundur, gecenin dili,
Bütün sebep sensin, sen ey sevgili !

Gece gibi kararmakta bahtımız,
Ne büyük yalanmış sen’le ahtımız.

Gece döner, sen dönmezsin sözünden,
Uyku haram oldu senin yüzünden,
Bir nebze alsaydın gönül közümden;

Bırakırdın nasır tutmuş inadı,
Elim, yüzüm, ta yüreğim kanadı...

Bilirdim, çıkılmaz herkesle yola,
Uçurum ağzında verirken mola,
Neden giremedin ben’le kol kola?

Yar dediğin, yar ağzında tutmalı,
Seviyorum diyen, çok unutmalı...

Asla saflık değil, bu bir erdemdir,
Güzel anıların, hoş meltemidir,
Hangi el sallansa, onun elidir;

Ele gelmez, el ettiğim sevdiğim,
Siyah gecelerde, gönül verdiğim...



Hayrettin YAZICI