Ardım sıra baktığımda
Her ne kadar
Yüreğim dağlanarak
Acıyı yaşatsa da
Aşk kalbime
Sancıların serencamını
Anlatıp ruhumu hazla kuşatınca

Neyleyim
Selam vermesinler
Zanlarla gülümseyip
Halimle alay etsin nefesler
Hiç hamiyet
Göstermesinler ve ruhun
Azizliğine aldırmayıp gitsinler

Ben kendi
Kendimle davalıyım
Ruhumda
Feveran eden hırçın
Dalgalarla gamlıyım
Ve nefsimle belalıyım,
Hakikat bendine
İhtiyacı bulunan bir insanım

Kime
Ne derim, sefilliği bilirim
Kalbi fakirliğimle nefeslenirim,
Ruhumda halsizim
Solgun umutlarımla
Toprağı özlerim
Ve anılarımla yüzleşip üzülürüm

Ne kaldı
Geriye baksam hasret
Lakin bu mümbit ülfet
Kimler için bir dert
İhsan kalbim için zaruret
Ve ihlâs ruhum için
Edep içinde bir nimet

Aşk sevilene
Seslenmez, üzemez
Sevilen için her hangi bir
Basireti gerekli görmez
Seven kalp için inşirah
Dileyerek umuda küsmez
Ve hazzı terk etmez

Hicran
Yetiyor işte her nedense
Ruhum prangaların
Eşiğinde özgürlüğe meyletse de
Kalbim kendi ikliminde ve aşkının
Müstesna güzelliğinde asudeleşince

İşte o vakit
Beşerlik azat oluyor
Kul olmak letafeti yetiyor
Ruhu iştiyakla kuşatıyor
İnsan olmak
Kemali yeti arzuluyor
Ve edep dirliğinde hilmi salıyor

Aşk seni
Kalbinle nazar ettiriyor
Zanlardan kurtarıyor
Ve inayet için azmettiriyor
Feragati önceliyor
Ve takvayı gözler önüne
Sererek seni yetiştiriyor

O vakit
Hakikat seni anıyor
Kalbin aşk ile
Hakkı zikrediyor suhuleti diliyor
Vuslat erişilmez olmaktan
Çıkıyor ve seni
Muhabbetle davet ediyor

Mustafa Cilasun