ad koyma törenlerinde iç çeken sevdan önce buruk bir bakış sonra şimdi ki zaman ses hızında yeniden çoğalan haykırışlarla yalan
açık gözlerde bekleyen sessiz ve mağrur göz yaşı kimsenin gözlerine bakmayan elveda ile kucaklıyor seni kirpiklerinde kalan uykunun taptaze duran hasretini söyle gitmek mi kalmak mı
gölgesini saklayan aşk’a bağımlıysan eğer geldiğin yollarda unutulmuş bakışlar kadar sahipsizsin ve hiçbir şeydir adın
ikinci adım…kaçamıyorsan
zamansız tüm söylenceler şehrinde aysız bir gece için dökülüyor karanlık göğsünde uyuyan kanatsız melekler için ve bir o kadar da yalnız yıldız için
kalbinde ateşin dağılmayan yorgun alevi pişmanlığın dayanılmaz hafiliği ile sarıyor seni damağında kalan tadın taptaze duran acısını söyle aşk mı kül mü
gölgesini saklayan aşk’tan kaçamıyorsan eğer sayfalar arasında unutulmuş çiçek kadar sahipsizsin ve hiçbir şeydir kokun
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
üç adımda... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
üç adımda... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Gitmek bence... Gözlerinden kaçar gibi gitmek ve yutkunduğu anda boğazından içindeki koca dehlizlere düşmemek için gitmek, o olup da kendinden geçmemek için gitmek.. Bir tür aşka direnme biçimi... Elbet kırılır döngüsü ve bir gün işte doğru insanda kalmak der avaz avaz...
Şimdi gitmek, sonra kalmak...
Doğru insan, doğru zaman.. ama ne zaman gelecekler???
gitmek mi kalmak mı...ne zor bir karar...ve hangisinde kül olacağını bilmeden.. bazen gidendir aşkı yanında götüren, bazen kalandır zulasına indiren...ama her zaman gidenin zor olduğunu düşünmüşümdür...gelme gibi bir şansı hiç yoktur onun...küllemek zorundadır..ama kalan gelince belki zulasından çıkarır sakladığını..o hiç gitmemiştir çünkü meydandan...aşkın gölgesi..işte o en zoru...aşka gölge olmak lazım azizim bu kısa hayatta...onu gölge yaparsak kendimize....duman....
yoktun Alicengiz...yeniden hoşgeldin arkadaşım..seni okumanın keyfi ile ayrıldım sayfadan..özlemişim ne yalan...
sevgimle..............umuyorum sancıların bir nebze dinmiştir............kal sağlıcakla..
ve
ağlarken şükretmeyi...