Bu şiirin hikayesi:

Bu bir ’anakronizm’ değildir.

Anakronizm; tarih yanılgısı demektir. 1999 yılında Türkiye yapımı tarihsel parodi filmi Kahpe Bizans’ta; taraflar bir kalenin burcunda kılıçlarla kıyasıya bir mücadele içindeyken aniden tepelerinden bir uçak geçer. Oysa filmin konusu bin yıl kadar önceki bir tarihte geçmektedir.

Demem o ki; yukarıdaki çalışmada 1000 yıl öncesine ait olaylar olmadığı gibi, üzerinde uçaklar da uçmamaktadır. Ama o olayların tesirleri uçaklardan atılan milyonlarca bombaya da bedeldir elbette....

Bir zamanlar benim de yaşım yirmiydi, “su çıkarırdım, sıkınca taştan”.
Durun! Hele anlatayım en baştan:
Çok geriye gitmeye gerek yok, başlayayım yavaştan
O tarihlerde; zaten çocuklar; zor çıkarlardı bahara, kara kıştan.
Beterdi yoksulluk savaştan.
Yağ, süttozu filan gelirdi dıştan
Kaşıkların beşi girer, onu çıkardı aştan,
Kimse memnun değildi gidişten.
Yapılan alışverişten,
Alınan fişten.
Medet bekliyorlardı falcıdan, dervişten
Eser yoktu cepte liradan ve kuruştan.
Gerçi şimdi de kimse memnun değil maaştan.
Ama israfa da çanak tutuyoruz her yaştan.
Hâlbuki “birikmese de işten”
“Artar, biliriz dişten”.
Gurbet türküleri söylenirdi, hasretten, telaştan…
Arabeskler yükselirdi varoştan.
Hiç kurumazdı ki gözleri yaştan.
Haber beklenirdi postacı kuştan,
Anadan, bacıdan, eşten…
Elli günde anca gelirdi mektup, Maraş’tan.
Nice Koçyiğitler kurşun yiyince döşten
Şehitler dizi dizi onbaşıdan, çavuştan…
Anaların gözleri kurumuyor ki yaştan.
Ne istiyorlar Türk ve Kürt Gardaştan?
Yasaksa söz etmek barıştan;
Niyet belli; “koparmaktır yarıştan”
Halbuki girmedik mi Anadolu’ya Malazgirt’ten, Muş’tan,
“Yolu Yokuştan? ”
Zarar gelmez kimseye namaz kılıştan
Ve de milli duruştan.
Ne gelirse gelir, ayrı oluştan.
Neler çektik, tiryakiden, sarhoştan
Hem de berduştan,
Bedel öder hale geldik adres soruştan
Ne beklenir ki ayyaştan?
Sokaklar bile kokardı çöpten talaştan
Geçilemezdi yollar cesetten ve “leşten”,
Herkes temizdi sanki, üstüne almaz, yolu geçmezdi hamamdan ve duştan
Belanın kaynağı, bilinirdi hep baykuştan
O zamanlar, “TRT Haber Merkezi sunardı” Tuna HUŞ’tan
“Yediden Yetmiş Yediye” Sevgili BARIŞ’tan
Atan atana, medeniden, çağdaştan,
Ahi zar ağladı bütün dünya Bay Buş’tan
Kimse sevmez ki karagöz ve karakaştan,
Sevmesi için çıkarı olmalıydı “beleşten”
Birlik olmazsak eğer, bela gitmez ki baştan
Yetmez, bahsetmek sadece “ata sporumuz güreşten”
Zaman geldi; milletçe zor kurtulduk tuştan,
Vazgeçmeliyiz bu anlayıştan.
Yıllar sonra faydalandık onca buluştan

“Titreyip de kendimize dönsek’ ve uyansak düşten…


(2009/Konya)