Son Hazan / Ağacın Ölümübu durgunluk rüzgârı bekleyen bir ağacın intiharıdır. karayelle savrulacak yapraklarım kıbleye dönükken gövdem kıbleden esecek yerle yeksan bir yerlerde evet orda olacağım köklerim çürürken toprağa aşık bir şarkı olacak oktavında yenilmiş dallar akordu yalnızlığın esen yeli bir mezar aramayacağım kendime Gülhane’de ektiğim çınarların biçilmesi olacak ölümüm ağaçlara saçlarımı ördüm kuşlar yuva yapacak içine ve yine ölümüm olacak güvercinlerin bana küsüşü yahut içten hasta ağacın katili yorgun yaşlı düşünceler elbet bitirecek beni Karadenizin hırçın dalgaları kara sayfaları Marmara’ya attığım ölü balık kırıntıları bir orman olacak ve deniz süslü bir tarla ah ! hatırla bak bu hatıralar korulardan gelen ılık bir yel sessiz bir ıslık bu rüzgâr bu rüzgâr ölümü bekleyen bir ağacın faili ve meçhulum mülteci kederler içinde köklerimi kördüğüm ettim edeli |
Gülhane’de ektiğim çınarların biçilmesi olacak ölümüm
ağaçlar ayakta ölür..azda olsa gölgesi kalır kuru dallarının altından geçecek şiirler için
selam saygı ve muhabbetlerimle