SON DÜĞÜNHemi efkarlıyım, hemi de gamlı, Dağ başı değilim, başım dumanlı, İçim kıpır kıpır, çok heyecanlı; Anlamadım gitti, gönlüm ben seni, Ne yana çevirsem, kırdın dümeni. Bunca yıl arsızca yükünü çektim, Dizlerim tutmuyor, al işte çöktüm! Sen taşıdın, bense, el verip döktüm; Yüreği çatladı, gamda ozanın, Ben bittim de, boşalmadı kazanın. Pes etmeli, ikimizden birimiz, Taşar bir gün, taşıyamaz da deniz, Bilirsin ki, deniz değil içimiz; Zannedersin kana kan bir düşmanız, Kendimizi vurur, kendi dalgamız! Bırak artık bundan böyle peşimi, Kaydet bir kenara bu gelişimi, Ne olur, gör artık direnişimi ! Aramıza yadlar, girmeden anla, Ansızın, giderim bir gün tufanla! Gözlerim, seçmiyor artık uzağı, Yüklendim sırtıma bir ulu dağı, En büyük hediyen, hasta yatağı! Gönlüm mutlu musun, bak işte öldüm, Bari, sensiz olsun, bu son düğünüm... Hayrettin YAZICI |
duyar kulagım sozlerıne kanarım
ıcımde hasret ona aglarım
agla sair kan sair yan sair
huzur veren dızelerınde kalemın daım olmasını dılerım saygılarımla