NİDA
Yakıştı mı şimdi sevgilim
bu kahverengi sonbahar ayaklarına? Sırtında en umarsız vazgeçişler ve yağmur çağıran saçlarınla beraber gider yapraklar ellerinle Ağaçlar yaprakta güzel demiştik insanlara yapraklar havada, çiçekler sevecen kelebek kanatlarında ve eşyalar yerli yerinde Fısıltıyı unutur masallar artık kuşlar cıvıltıyı bilirsin, ben hep güneşte çürümeyi severim biraz maruz görürsün kokumu Gel şimdi çevir insanları anlat onlara umudu ve inandır iyice buna onları bir ricam: son defa hatırla beni, ikna et mümkünse cesedimi... |
saygılarımla...