belki rüyalı bir gecede hayali
belki güpegündüz nar gibi sahici
belki o an
damarlarım kabarmışken yani
insanlığımı sorgularken
tartarken ulu günahımızı
insanlık-lığın kefesinde
beynim liğmelenirken
sıkılmışken sol yumruğum havada
sıkılmışken solcu bir yumruk gibi yüreğim orada
kalabalıklara karışacağım
caddelere salacağım haykışırışımı
molotof kokteylimi yudumlayacağım bilin ki
çakmak çakmak hınç dolu gözlerimle
annelerime karışacak hislerim
cumartesi annelerime belki
-oğlum, kınalı kuzucuğum,ciğerimin köşesi
seni ben adı belli değil bir yerde ölesin
toplu mezarlara meze olasın diye mi dünyaya verdimdi?
ordan sızacak yumruğum başka bir meydana
tayad’laşacağım o köşede bir iyi
-insan, diyeceğim
ah, senin insan olduğuna bir inansam..
f tipi dehlizlerde sürünüp
o kurtların eline bir kuzu sunsam
doyarlar mı elimden bir sürü ummadan?
anadilimde haykırayım bari biraz
bana alfabemi geri verin
acıyın bıyığı yeni terleyen tenlere
hayalinin resmini yapacak bir gencin
ellerinden silahlarınızı geri çekin
hiç bir cellat asker doğmaz işte öyle anadan
öyle de ölmeyeceğiz son nefeste de
safsatalarınızı buyrun kendiniz yiyin!

tarihin tekerrünü bekler başkaldırışım
sonra toz duman alır her yeri
mavzerler donanır allı pullu ortada
-biber gazı acı mıdır anne, yemeğe de mi katalım?
ve bu su israf değil midir o tazyikiyle
üzerinde, yıkanası olmayan dimdik insanların?
adını aniden hatırlarım sevgili copun
her selamlaşmamızda biraz daha adamım
eminim, siz de inanın
apar topar götürülüşler vardır
kafalar bastırılarak
o bilmeceli arabalara
gidişimiz ummanadır
gidişimiz yok’a dır analarım
gidişimiz önemli değildir zaten
dikilişimiz ak pak geleceği masum yavruların

hakkımızı istedik diyeceğim
insan olmakla kazandıklarımızı
ve elimizden aldıklarınızı insana uzak yalanlarla
onlar bizimdi diyeceğim
virgülsüz bir dayak yiyeceğim, bilin
her yerimden copsuyu akacak
kan ne güzel de yıkar bir teni
korkarım yorulacağım
bir isim vereceğim belki
tatlı canıma kanacağım
-ben demedim bayım, o dedirtti
artık uslu sıcak yuvamda oturacağım
bilmiş bakışlarla o gece yalınayak salınacağım
ucundan geçtiğim hücreye korkuyla bakıp
sancılarımı cepleyerek karanlığın ayazında
öylece insan yapımı bir hücreden
evrensel bir hücreye dalacağım.