yaşayabilmek seni
görebilmek gözlerini
yelkensiz yelkenli ile kaybolmak denizlerin karanlık dehlizlerinde büyük ellerime küçük gelen kalbimle özveri ile yeniden, yeniden tükenmek bilinmezlerin ortasında kayıplara karışmak çıkmaz sokaklarda harcanıp doğmamışlara anlatmak... duyabilmek sesini acımasız poyrazları gözleyip seni getirmelerini beklemek serseri çocuklar gibi adını haykırmak sokakların sessizliğine düşürüp kendimi ayak altlarında ezilip birazcık merhamete hasret yaşamak unutabilmek seni imkansızı anlatmak gibi güneşin sabahı aydınlatmaması ve ayın gündüze yansıması gibi tam ortasında ömrün hafızanı yitirip sürüklenmek kapı kapı bilinmeyen kimselerin sevgi dağarcıklarına sevebilmek seni sağır insanların kulaklarında çınlayan bir senfoni gibi sürekli tekrar edip bozup ezberleri yeni anlamları katabilmek sana bir çiçeğin yaratılışını anlayıp yaşayabilmek seni... |
evet sevmek onu kelebegin narin kanadındaki çizgide...
evet sevmek onu kartanesinin çizgisinde
evet sevmek onu insanın küçük evren oluşunda...
dikkatli bakınca ellerimizdeki çizgilerde görmek ve yaşamak...
yine çok güzel bir ders var sayfanda benim için...
tebrikler...muhammed adınla müsemma yaşaman için dualardayım...