Kanadı Kırık Sevgilim
uyandım birden bulutlar üstümde
ağlıyor sanki hasret bize üzülmüş yalnızlık elimdeki resimde saklı gözün gözüme değiyor masumca çekip giden sen değilmişsin ki gibi aşk acıya eşanlammış anladım bir asır geçse dinmiyor sancısı emin ol her şeye değer bu ağrı ayrılıktan başka kimse öldüremez seni ihanetten berisi sarsamaz bu kutsallığı pişmanım değilim aslına bakarsan sevda yalan mı gerçek mi derken ölümü unuttum ey eski aşkım bitti bütün yollarım seni ararken ömrümden kalan topraklı virane dönemem artık senli maziye üzmeye gelmemiştim ki seni kördüm ışığım sandım sözlerini dolandı kalbim kalbine hiç sızladı mı için büküldü mü dudakların ardımdan öyleyse unutmadın sende beni param parça edip sonra dönmeye şimdi söyle değer miydi kırmaya gidiyorum mutluluklar sana kal sağlıcakla kanadı kırık sevgilim |
Ardımda saplanan kanlı bıçağı
Yüreğinde emanet sana bu gönlüm mü
Beni gururumu ve kalbimi unutmasaydın keşke
Yarına uzanan düşlerim vardı birde gülüşün
Şimdi kırdın ya beni şimdi yaktın ya canımı
Ezip bir kenara savurdun ya beni
Bir kanadım olduğunu unutmasaydın keşke
Bağrımda bir ateş kalbimde sancı
uzak bir şehirde sana dair emanet bir acı
Yıkıp bir kenara bıraktığın küllerimi
Ardından vurup öldürdüğün canı unutmasaydın keşke..