İNSAN KÜSPESİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın susuyorum düşüşünü izliyorum benim yüceltiğim sen miydin üzülüyorum gene körmüşüm yazık görmeyen benliğime inandım birkez daha olmayana
gün aynı döngü söz aynı yalan
niye kendi yüzümüzü örttük bu kadar çürümüş müydü gerçeğimiz sen kimsin giden ucube ne sandın yanar mıydım ardından ben sahtelerin perdesinden geldim orada büyüdüm daha selimim soytarıdan ayna var karanlıkta bana gerçeği söyleyen gecelerim hakim herkesi yargılayan yatağımda başlar mahkemem yatmadan veririm acılarımı cellada ilk terk ediliş önce verir can en çok gerçek aşkta yanıyor içim inan son terk ediliş önemsizdir sızlamaz yüreğim onun ardından korkmuyorum hiçbir şeyden gelsin herkes istediği gibi ben hep varım cenkte hazırım her unutulmuşluk günah birkaç zihne gelmeyenler sevap tarihimde lüzumsuz sayfamsın gereksiz şeytan çilesi varlığa küfür eden insan küspesi |
BİZ DÜŞERKEN BİLE RUHUMUZ AKAR ONA...
TA Kİ DİPLERDE KULAÇ ATARKEN ONU YILDIZLARIN ELLERİNDE GECEYE SERENAT YAPARKEN GÖRDÜĞÜMÜZDE ANLARIZ...
AMA...
TEBİRKLER...