bir gece bir ben bir sen
demli bir çay aldım
attım balkona kendimi uçuşan kumrularda seni aradım üşüdü tenim ayazdı sevdam solmuştu zaten nefessizliğinde bir an sustu sanki zaman geçmiş haykırdı sokaklarımda ellerin ellerimdeyken bir başka kokardı İzmir sanki eşlik ederdi güzel şehrim kahkahana sigaramın dumanında suretin kara his ve sensizlik duvarlarım daraldı sıkıştım tebessümün silinir oldu gözlerimden gölgeli odama yanaşır hasretin son istasyon bırakır tüm sancılarını sabah olmadan bitmez çekişmem bir gece bir ben bir sen şaşırır fikrim suçluluk zikrinde |