Çocukluğumun Sesi
Yıkık dökük andaçlarım arasında
Yalancı yazlarla sıvanmış evimizin, Gözlerine mil çekilmiş, Dilleri lal edilmiş duvarlarıdır, Aklımın duvarlarına çarpan, Beni ben yapan! Çocukluğuma dair hüzünlerdir Çabuk büyüten beni Avuçlarıma saplanmış Gam keder, Dizlerimde cam kesiği gibi derin, Kapanmayan izler. Büyüten böyle yoksun merhametten, Babamın acımasızlığı sebepli, Anamın duvarlara çarpan çığlıklarıdır! Bilmem bu yüzden, Yağmurda ıslanmış kediye üzülmeyi! Ne vakit gülmeyi denesem, Ağıtları davet eder düşlerim! Bir kara bulut, Bir kara yazı! Ağlamak Alnımda silinmez yazı! Gözlerimde babamın acımasız silueti Duvarlarda hayatımın izleri! Duymuyormusunuz??? Oysa çığlık çığlığa çocukluğumun sesi! g.sarıoğlu |