YARALI KUŞ
Bir göz açıp kapattık,
Ömrümüz kışa döndü. Nasıl bir derde çattık, İçimiz dışa döndü. İlkbahar gülü soldu, Son bahar hüzün doldu, Hayatım alt üst oldu, Ayağım başa döndü. Bağban bağımı söktü, Çile belimi büktü, Gökler üstüme çöktü, Çarkımız boşa döndü. Umutların bulut’u, Çoktan aştı hududu, Gözyaşlarım kurudu, Yüreğim taşa döndü. Ne edna’yım ne âlâ, Neyim ki bilmem hâlâ, Aşk soframda dert, belâ, Ekmeğe aşa döndü. Künde üstüne künde, Hâl mi bıraktı bende, Yıkıldım yedi günde, Varlığım tuşa döndü. Gönül bir yâr seveli, Önünde baş eğeli, Yâr yarama değeli, Yaralı kuşa döndü. 17.01.2000 Mustafa Yaralı |