Sana İyi Bak..
Mahşer kalabalığında kaybettiğim ellerinin kokusuymuş cennet..
Yokluğunda alev alev yanınca anladım.. Ne zaman öpsem avuçlarından Silinirdi sanki günahlarım.. Onlar bilmezdi kadın.. Yalnızlığımın bana tanıklık ettiği yerde yüzyıllarca gizlerken gözyaşlarımı, bilmezlardi geri dönüşü olmayan yollarda kayboluşumu.. Bilemedim kadın.. Yokluğunda adının geçtiği her yerde tanrıya yeniden inanacağımı.. Her kaçısımda düşerken ortasına.. Tövbe işlemezmiş aşk’a.. Affet Günaha bulanınca anladım.. Sana iyi bak kadın.. Sana.. İyi bak.. Ben.. Burada.. Mezar sessizliğine kaparken gözlerimi.. İyi bak sana.. Bakışların hangi vakit değse başka adamlara.. Bana kapa gözlerini.. Adım hala geçiyorsa cümle aralarında Bir daha.. Bir daha bağışla.. Hani soyunurdum ya güneşe sarı saçlarında, Şimdi neden üşüdüğümü anladım.. |
Anlamak; geceyi yırtmaktır orta yerinden...