SUSTUM..Nefesinden vuruyorum kelimelerini.. Ölüyorsun çığlıksız.. Katilin sarılışı sanki, Gazete kağıtlarıyla ört bas edilmiş bedenine.. Omzunu uzatsan yinede.. Ben ağlasam.. Ve sormasan yalnızlığımın senden önceki miladını.. Yaktığım kitapların hangi satır aralarına gizlediysen aşk’ı, Artık çok geç kül kokuyor avuçlarım.. Mavi gözlü adamların karanlık bakışlarına yazılıyor adın Okunaksız Gri.. Hiç biri sana benzemeyecek kadar sahici.. Yağmur silecekse bütün izlerini.. Hazırım ağlamaya.. Nü bir yalnızlık sere serpe uzanırken koynumda Korkuyorum bayım, Bütün bildiklerimi anlatmaya.. *** Hani, yalnızlığın bittiği yeri sormuştun ya bana.. Sustum.. Susuyorum.. Sana.. |