“ Ey pâdişah ey pâdişah çün ben, beni virdüm sana
Genc ü hazînem kamusı sensin benim öndin sana. “ Aşık Paşa

( Ey Allah’ım, madem ki ben kendimi sana verdim, o halde baştan sona kadar varım yoğum hep sensin. )

Dudağım kıpırdarken, aşklar yağsın soframa
Bu dünyada Allah’ım, senden başka kimim var
Gözlerim ıslanırken, ateş değsin sahrama
Bu dünyada Allah’ım, senden başka kimim var

Yürüdüğüm yollarım, hep sana doğru koşar
Akıttığım sellerden, kalbim coştukça coşar
Rengim âleme bakar, her an taştıkça taşar
Bu dünyada Allah’ım, senden başka kimim var

Kubbelerin altında, varlığım bir diz çöker
Titreyen kor gözlerim, yaşlarla tespih çeker
Bir yel eser başımda, özüm meltemi döker
Bu dünyada Allah’ım, senden başka kimim var

Pervâneyim bu yolda, çıra gibi yansam da
Bülbül gibi ah edip, dikenlere konsam da
Aşkımın şerbetinden, susuzluğa kansam da
Bu dünyada Allah’ım, senden başka kimim var