İNSANLARİnsanlar eğriyi, doğruyu bilse Tanrının günahkar kulu olmazdı Zengin helalinden çalışıp alsa İnsanların çalan, eli olmazdı Vicdan mahkemesi herkes de varda Tarafsız hakimi, savcısı ner de Çalınanlar derman olsaydı derde Gözümüzün akan, seli olmazdı Bu dünyanın sonu derin bir kuyu Tanımaya yetmez bizde beş duyu Herkes de olsaydı vicdan sağduyu İnsanın sahtekar dili olmazdı Günahı işlerken ayağım, elim Bu suçu saklarken ağzımda dilim Eğitip de bizi, çözseydi ilim Başların dökülen teli olmazdı Yardıma çıksaydı dünyada ki yol Gözü doyururdu servet, para pul Böylesine, nankör olmasaydı kul Toplumun yetimi, dul’u olmazdı Bu düzen böyledir yıllardan beri "Menfaat" peşinde her köyü şehri Kalmasaydık iki kemik bir deri Zenginin elinde yal’ı olmazdı Necati emeksiz kurarsan hayal Her gece çalarsın rüyanda kaval Arılar çiçeğe verseydi zeval Bol kepçe yediği balı olmazdı Necati KEÇELİ İZMİR |
Okuduk, bilgilendik... Yüreğinize, duygunuza, kaleminize sağlık!
Selâm, sevgi ve saygılarımla...
İ.GÖKTAŞ
(Benim de lakâbım, KEÇELİ'dir...)