ZİRVE DİYE YUVA YAPIYORUZ
Nerde o kadar yükselmek şimdiki insanlarla?
Adet etmişler yükselmeyi beton dolu binalarla. Hakkı hukuku düşünen hiç yok gerisi angarya, Tek düşündükleri nesli yok etmek adi silahlarla. Çaresizlikle bir adım daha ileri atabilmek için Çivi misali çakıldığı yerde kalabilmek için Bu zalim dünyaya adaleti getirebilmek için Haksızlıklarla mücadele etmen gerekir? Gecelerini ringde geçirir, çalışır düşman, Hiç belli olmaz, çıkar karşına her zaman, Dağ, taş, su uyur; asla uyumaz düşman, Ancak aklın başına gelince olursun pişman. Geldi, geçti gidiyor işte en güzel yıllar, Geçmiyordu aklımızdan böyle hayaller, Arkadaş takdiri ilahî işte buymuş inan ki Gitmiyor arkadaşlıklarım hayalimden sanki. Hayat yolunda bir adım daha ileri atıyoruz, Elimizdeki fırsatları hoyratça dağıtıyoruz, Kendimizi daima iyi, iyi diye avutuyoruz, Çukurlara ise zirve diye yuva yapıyoruz. Aralık/1988 İstanbul |
Adet etmişler yükselmeyi, beton dolu binalarda.
Hakkı hukuku bilen yok, gerisi angarya;
Tek düşündükleri, nesli yok etmek, adi silahlarla.
haklısınız hocam...kutluyorum güzeldi şiiriniz...selam ve saygılar...