Pardon Matmazel Ben Değilim...
pardon matmazel
Champs Elysees caddesinde baldırı çıplak bıraktığınız adam ben değildim. yetimhaneden miras terk edilişlerimi gecenin soğuk ve yağmurlu rengiyle yamalayıp gömleğimin koluna apolet gibi asan şakağıma pusat yüreğime magma düşlerime yaylım ateşini basıp rahvan yürüyüşünüzle giden kadın da siz değildiniz dilimdeki şarap tadını göğüsleri yeni uç vermeye başlayan otobüs duraklarında dudaklarınıza fransız öpücüğüyle bırakıp izlerini eklem yerlerimde ağrılı romatizma dilimde siyanür sırtımda kretuar gibi taşıyan adam da ben değildim. rahim açıklığı mutluluğa eşdeğer bir aşkın piçliğe prematüre doğumunu siz istediniz. "pardon matmazel ben değildim." jamais vu. |
hadi bakalım kollarımı sıvayım ...
Yürekten tebriklerimle...kutlarım