Kendi Kendime....Takvimleri es geçtim artık Çentik atmıyorum sensiz geçen günlere Sahte tebessümler yerleştirip dudağıma Bir sonraki sensiz güne yetişme telaşesini takınıyorum Çoktan durmuş dimağıma Seninle paylaştığım bir çok şeye Uzaktan misafir oluyorum şimdilerde Bazen küçük bir kız çocuğunun saçlarına dalıyorum Bir rüzgar esiyor, bir bulut düşüyor gözlerime Allah kahretsin....... Ağlıyorum Ne çok şey seni hatırlatıyor Ben kaçmak istedikçe sırtımda kurşun gibi taşıdığım Gölgenden Yüreğimden ısrarla çıkmak istemeyen sevgin Azrail gibi ensemde soluk alıyor Bazı geceler hayalin geliyor Odamın havası değişiyor sen kokuyor her yer Gözlerinde sevi Ellerinde şefkat Saçlarımı okşuyorsun saatlerce Belki de en fazla onunla konuşuyorum Sanırım o senden daha çok seviyor Vefasızlığına inat. Bak Gece çöreklenmeye başladı şehre İkindi saatleri hazırlan diyor kızıl gülüşüyle Yine sensizliği bağrıma basıp kabuslara uyuyacağım Ter içinde uyandığım bir sabahtan Günaydın sevgili diye h a y k ı r a c a ğ ı m…. “kendi kendime” Jamais vu |
uykusuzluğumuzda demlenen hayallerimizi sunar ve seyirci kalır uzaktan
alnımızdan öper sevda/ kıyamayız dudaklarının izlerini silmeye
saclarımızı okşar / iz bırakmaz elleri
ve gözyaşlarımızı siler
'Bir sonraki sensiz güne yetişme telaşesini takınıyorum'
şair diyorki
geçen yıllara çoktan eyvallah dedikte
neden bırakmazlar peşimizi !...Biz yine sırtlanırız geçmişi / yolcuyuzdur geleceğe
Kaleminiz daim olsun..Begenimle