“şimdi zamanıdır hüzzam şarkıların
hiç birlikte yapmadığımız tek eylem
bu gece uzaktan da olsa birlikte ağlayalım”




ince bir sızı bileklerimde
zira öksüz şu an şu dakikadan sonra
biliyorum ardını döndüğün an ağlayacağım
sonrası tanıdık bir kancık fırtınası
kaç şehir savrulacağım





eşkalsiz bir soytarı olacağım köşe başlarında
kaç kaldırım yosmasıyla sabaha uyanacağım
kasık ağrısıyla kıvranan bir bahar bıraktık kendimize
nasıl bakacağız utanmadan güneşin yüzüne




hangi cüretle aşk şiirleri yazarım sana
hadi ben yazdım farzet
nasıl okutacaksın dudaklarına
bir zamanlar aralarına petunyalar döşediğim dizelerim
şimdi susacak / gizlenecek
ve yoksul kalacak şiirlerim





imansız bir puşt tuzağına takıldık
söylemiştim soysuzdur bu şehrin itleri



gitmek istiyorsan git şimdi
kırabilirsen gururun zincirlerini
ayak bileklerini kanatma pahasına
ve dönmek istersen geri .....çekinme
beklediğimi bil...



Jamais vu