YETİM KAMPI / ÖKSÜZLÜĞÜM
Bir gün daha geçti acıların üzeri cilalanarak
Yeni bir belki lere gebe kaldı sabah Dibini gördüğüm şişelerden Kör karanlık umutlardan Yirmi dört ayar kronik yokluğun Alkolden de sigaradan da daha berbat Sallanıyor üst yanım ayakta zor duruyor Çünkü alkol sudan ve kandan Daha hafif çekiyor Arsız defineciler gibi şizofren inadım Çelebinin bile tükürmediği Kuytuluklarda soluğunu arıyor Dehlizlerime su vurmuş ölmüşüm Kararsızım.. Yalnızım... Mecalsiz Cansız... İnadımla inat edemiyorum Oda anlamıyor... Sol cebimde cevapsız sorular Ötekinde baston gibi yuttuğum Bildiğim halde irdelemekten korktuğum yalanlar Ayrılıklar gece güdümlü oluyor En berbat ayrılıklar gece En berbat yalanlar geceleri söyleniyor Tahripte iştima eder olacak yine kalemim Tatsız anıları bombalayacak Suyu bitmiş tuzlanın feri tükenmiş Kapakları ha kapandı ha kapanacak Bir yetim kampındaki oynaşan çocuklar gibi Oynarken güllük gülistanlık Ağlarken; Seni senden farklı duyacak birisi Bir başkası yok/olmayacak Sıvaz tatmamış sırt; iki ağlama arasını Yaşıyorum sanacak... Yetimde değilim, dikenli teller ardında da Bir hayale kapıldım yüreğimin elleriyle Kustuğum şiirlerde bile Öksüzlüğümün adını koyamıyorum... Serhat AKDENİZ |
Çelebinin bile tükürmediği
Kuytuluklarda soluğunu arıyor
Dehlizlerime su vurmuş ölmüşüm
***Sıvaz tatmamış sırt; iki ağlama arasını
Yaşıyorum sanacak...
muhteşemdi/firarî şiir
sitede yenisiniz öncelikle hoş geldiniz
şiirlerinizi okudum değişik bir tarzınız var
izlenmeye değer diyorum
saygılar