KINAMAGünlerdir sulara küsmüştür suna, Yeni bir şey sunsan sevdadan yana, İçip de kanalım, değsin bin cana; Mihnetimi, minnetimi götürsün, Götürsün de dağ başında yitirsin. Yol bilmem de, yalnız bilirim yönü, Kimseyi bilmem de, bilirim seni, Kimseden beklemem, sen anla beni; Akıl küfesinde durur mu ahmak? Ölmekten zor iştir anlaşılmamak! Kaç türlü namede denedim sazı, Döndü yüreğime, hep sızı sızı, En sonunda vurdu şubat ayazı ! Adımı unuttum inanmadılar, En sonunda bir yalana kandılar. Yalanla, gerçeğin arası açık, Doğruyla, yanlışı böler bir kılçık, Koy desinler şimdi bir aklı kaçık ! Sen de sorma şimdi, neyin nesiyim? Şimdi bir güzelin divanesiyim... Doğuştan olmalı bu baş dönmesi, Karanlığı solurken de nefesi, Yar deyince gözüküyor sinesi ! Arama, bulunmaz halden anlayan, Bir el çırpsan, bin geliyor kınayan... Hayrettin YAZICI |
En sonunda bir yalana kandılar...
çok güzeldi...kutladım..