Hiç beklemediğin bir zamanda
O kurşuni tokmakla çalarım kapını,
Bahar kokularını getiririm sana
Sen kapını açsanda, açmasanda.

Bilemezsin! belki de birgün,
Ansızın çıkarım karşına.
Birikmiş söyleyeceklerimin hepsini,
Bir,bir, söylerim; kaçsanda kaçmasanda.

Dilerim hiç sönmesin hiç,
Pencerenden sızan cılız ışıklar
Gaz lambası da olsa razıyım,
Onlarki beni koruyan, yolumu aydınlatan.

Biliyorum birgün,nefeslerimiz kesilecek:
Vaktin çok geç olduğun söyleyeceksin;
Uzak yollardaydım, ulaşamadım!
Sen de inmedin o yüksek tepeden


Dizeleriniz gerçekten birbirinden farklı temalarda.Şiirinizi yazmış olduğunuz tarihi okudum.Benimle yaşıt.Demek ki duygular zaman geçse bile aynı anlamını koruyor.Eserler eskimiyor.Zaman geçiyor,kaybettiklerimiz değerler insanlar oluyor.Ölümün önüne geçilmiyor gerçi,fakat hayat yolunda nerede olduğunu bilmediğimiz,merak ettiğimiz,ne oldu acaba dediğimiz insanlar var.Aslında kaybetmemek gerek.Fakat elde olmayan nedenler,koşullar,hayat mücadelesi içerisinde böyle gelişiyor.Eğer bizler için değerliyse,aradan zaman geçtikten sonra,iyiden iyiye yürekte hüzünler oluşuyor.Fakat vakit geçmiş oluyor.

Değerli üstad,yine yalın,duygu dolu,içten,ahenkli ve hüzünler veren dizelerdi.Tebrik ederim tüm içtenliklerimle.Seçtiğim şiirlere ekledim,okuyacağım zaman zaman.Bu şiiriniz de duygu dolu ve yine ders verir nitelikte.Selam ve saygılarımı iletiyorum.Sağlıkla ve esen kalın efendim.