SON YOLCU GİBİMükemmel kurulmuş bu dünyanın düzeni Hep döner, döner aksaksız, Yeter ki insanlar bir yerlerini bozmasınlar! Bu harika düzeni kızdırmasınlar. Ne kadar güzel bir uyum sağlamış Bu tabiat, bu denizle, yer gök ve yıldızlar Yetmiş işte bu harika uyum ve renkler, Mevsimlere ve tılsım dolu gecelere İlham olmuş mutluluğa ve bin gülümsemeye. Sular gibi çağlayıp akmış insanlar, Telaşlı, yorgun, soluk soluğa, Her bir yana ve sonsuzluklara Akıp gitmiş insanlar, Kara deliklere kayan , Serüvenci yıldızlar gibi, Hem gülen, hem de ağlayan Uzayıp giden yolların Son yolcuları olmuşlar, Nereye? hangi yöne? Gittiklerini bilemeden. Belli ki sonsuzluklara, Belki de bilinmezliklere doğru, Süreçlerin duraksamaz tuzaklarında Ne olacaklarını bilemeden. KEMAL POLAT |