SONUN DA RÜYA BİTMİŞ
Gün ışığına hasret kalmış
Biçare insanlar, Ne duyarlar, nede hissederler Bir zamanlar içtikleri suyu, Kokladıkları havayı. Bir zamanlar Onlar içinde vardı dünya, Onlara uzatmıştı boynunu Sarı başaklar, onlar içinde öterdi çayır kuşları, Ağaçlar meyve tutar, Yapraklar koyu ve serin gölgelerini Onlar için de sererdi topraklara. Olan olmuş, zaman geçmiş, Rüzgarlar hoyrat esmiş, Sular hızla akıp gitmiş; Neden sonra yaşamış ve görmüşler Sarı sıcağın zalimliğini, Rüya bitmiş, uyanmışlar Sonra da yer yerinden oynamış: Koca dünya, en sonunda Ellerinden kayıp gitmiş. KMAL POLAT |
Sevgi ve heyecan sunan hisli şiirin, gönülleri okşayarak sevdaca akmakta.
Kutlarım.
Beğendim.
………………………………. Saygı ve Selamlar…