yâddoğmamış şiirlerin sancısı vuruyor göz kapaklarına şairin parmak uçları kıskandırıyor körleri kulaklarında keman sesi, küçük ev ve herkesi korkutan gölgesi büyüklüğünün adımlarında yollar yıl olur ki kördüğüm vakitlerde onulmaz yaraları olur yağmurlarının şehrin kalabalık meydanlarında bitmeyen adımlara sonsuz cümleler kuraktır, ıssızdır imgenin yetişemediği yer kadınların ve çocukların sığındığı saçak altları çıldırtır ellerinde balon satıcıları hep bir şımarık ağlayış hep şımarık bir terennüm sonra, boğaz sırtları inceliyor bu hengamede /gönlüm/ güvercin nâlesi sabah ışıklarında ___ki kördüğüm vakitlerde onulmaz yaraları olur yağmurların /sokak arkalarında/ sana cumbalı bir hikaye anlatayım gecesi olmayan zamanlardan saat tıkırtıları kibritçi kızın son ağıtları yüreğimde kor ki kördüğümdür yağmurlar rüzgarlarına şimalin açmaya meylederken zambaklar şiirin son dizesini okurken mona rosa bileklerine akın ederken kan karanlık, tutarsız, karmaşık bir an .../.. |
parmak uçları kıskandırıyor körleri
kulaklarında keman sesi, küçük ev
ve herkesi korkutan gölgesi büyüklüğünün
adımlarında yollar yıl olur
ki kördüğüm vakitlerde onulmaz yaraları olur yağmurlarının
Bu nasıl bir kalem bu nasıl bir Türkçe bu nasıl bir yorum bayıldım doğrusu. Diğer şiirlerinize de baktım. İnanın hepsi bir birinden güzel. . Acizane bu çömez arkadaşını da arkadaş olarak kabul edersen de ayrı bir mutluluk verirsin. Tebrik ederim. Saygılar.