BİN SEVDA SAKLAR SOKAKLARBir kırbaç gibi inerdi sırtımza Şubat yağmurları, Şubat soğukları kılıçtan keskin Soluduğum hava donacak, kesilecek nefesim. Kaç basamak inmişim, bende unuttum: Loş sokakları fersiz aydınlatan lambalar, Bir sağa, bir sola, çarpa çarpa Ha koptu, ha kopacaklar. İşte ozaman sokaklar hepten karanlık Ama bu baş, bu ayak, korkusuz; Bir sevda şarkısı’ki iliklere işleyen, Ne ben, ne de sokaklar, olamıyouz onsuz. Birbirlerine karışır bazen izbe sokaklar Bir aşağı, bir yukarı, gezer durursun; Bulduğunu sanır, ’tamam burasıdır’ dersin, Umutlanır sonuna kadar gidersin. Şarkı olmuş bir sevdadır sokaklar; Bahtımız gibi kararmış, hep kararacaklar Sevdalarımız yolunu bulur her karanlıkta, Bütün mesele sevmekte, kararlı olmakta. ’14 şubat 1961 Fatih/İst. Kemal polat ’ |
Canlı şiire ruh ve anlam veren duygulu kaleminiz hiç susmasın…
Kutlarım.
Beğendim.
………………………………. Saygı ve Selamlar…