Bana çileleri verin, benim olsunlar.
Kimselere ilişmesinler!
Duymayayım ağladığını kimselerin.
Görmeyeyim yalnızlığını sevenlerin.

Kollarımda hafifliği mutluluğun,
Saçlarımda ağırlığı yılların,
Gözlerimde ıslaklığı umutların…
Hissetmeden yaşanılmaz!
Ben böyle dedimse,
Eğer ki bu benim sözümse,
Verin çileleri benim olsunlar.

Sükûn değil içimdeki ağırlığın adı.
Mayhoş ve acıya çalıyor tadı.
O da benim olsun;
Verin bana ben koyayım onun adını.

İçerim her bir yudumunu,
Yakarak boğazımı içerim
Ve içerim yansın,
Yanmadan yaşanılmaz!
Ben böyle dedimse,
Bu benim sözümse,
Verin acıları benim olsunlar.

Dermişim yüreğimi tozuna ömrümün.
Vermişim bileğimin hakkıyla iştahımı.
Bir benmişim sahiplenen ettiğini.
Şerefsiz yaşanılmaz!
Ben böyle dedimse,
Eğer ki bu benim sözümse,
Verin dertleri benim olsunlar.

Kahrımdan ölürüm ölürsem.
Kavgacıyım ben!
Ve silahsızım.
İçime çekerim zehrimi.
Ay aydın mı ki gece?
Gecesiz olmaz!
Ben böyle dedimse,
Eğer ki bu benim sözümse,
Verin karanlıkları benim olsunlar.