LEVHİ KALEM DOKUNMADA AŞKI KÂĞIDA
Levh-i kalem dokunmada, aşkı kağıda
Sehere yaklaştı vakit Koyu bir karanlık Hakikatin yansımasından ibaret Fani alem Yazılan yazgıyı bilmese de adem Kadere razı kendini bilen Yetim bir çocuğun gözleriyle ağlıyorum Günahlarımın içten içe dokunuşu yetmezmiş gibi Birde sensizlik abanıyor üzerime Bedenim neredeyse ruhumu taşıyamayacak Kadar takatsiz LAKİN; İyiye meyyaldir İNSANI BEŞER Güzellikler kardelen gibi Izdırapları delip Çıkmak ister Naçar yüreğim Gonca güller açan dallara konmak İçinden geçenleri bülbül gibi şakımak Bir sabah ayazın da İliklerinde ki derin ızdırabı Nefes nefese boşluğa bırakmak Bir damla Nisan yağmuru gibi dolmak gümüş taslara Bir dolu başak gibi eğmek başımı aşağılara... Ezilmek ezilmek kendi iç yakarışların da Ve yetim bir çocuğun gözleriyle ağlamak Yine öylece doyasıya İNCİ DENİZ 5 MAYIS 2009 |