ÖFKELİ BULUTLARBaşımın üstünde öfkeli bulutlar Beyaz gri, koyu siyahlar, Kime kızmışsa kızmışlar Ağızlarında korkunç homurtular. Neye, kime bu kızgınlıkları? Bize karşı, ya da biz öyle sanırız; Az sonra düşer damlaları Korkar, ürker, ıslanırız. Biz insanlar var ya; bizler! Ne bulutları anlamışız, Ne de bunların canlı olduğunu; Belki dişilerinin de, erkeklerinin de , Olablieceğini hiç düşünmemişiz. Bulutlar hayat dolu, Varsın kükresinler dolu, dolu, Aldırmam, kızmam da onlara Nasibimiz, kısmetimiz neyse, Onunla ağlarlar talihimize Kısmet bu, hiç belli olmaz: Bazen yağmur yağdırırlar, üstümüze Bazen de, kar ile dolu. Bulut bu meşrebi belli olmaz, Erkeğimidir acaba bağırıp, çağıran Sanırım, dişileri hep zavallıdır; Bütün dişiler gibi, Coşan, hep gözyaşı döküp ağlayan. ’ Maltepe/ İST. Kemal Polat’ |
Kutlarım.
Beğendim.
………………………………. Saygı ve Selamlar…