DERİSİ GERİLMİŞ GÖKYÜZÜDERİSİ GERİLMİŞ GÖKYÜZÜ gözlerini kırpmadan büyümek istercesine cesur diyelim ki en zor olanı seçmekti hayat bu mavi gölgenin altında provasız uçan kuşlar gibi barındırıp içimizde bir sürü umutları dara düşmüş yalnızlığımızda bile iyi dileklerimiz olurdu yalansız şöyle basıldığı zaman toprağa bir ses duyulurdu gökyüzünden binip dellenmiş bir rüzgarın terkisine özgür bir gecenin tutsağı olurduk zulmün bağrında şafaklar sökülürdü penceresiz evimizde vurulurdu gölgelerin acıyan yanlarıyla taptaze yaprakların ömrü tüketilirdi örülürdü kalbimize birbirini tutan çivilerle güneşimiz kolumuzda türküler okurduk elinden yakalayıp okyanus olacak derelerden bundandır belki de aksiliğimiz aklımızdaki ölüme medetsiz beklenirdi rüzgar serinliği aşırdığımız günleri saymazsak eğer ve kanımızın mahzunlaştığı zamanı bırakırsak bir kenara önce hayal gibiydi düşündüren mevsimlerde yok gibiydi ışıtan yanı filan ne zamanki yıldırımlar düştü habersiz kıyılarında dalgalar olup sadeleştirerek zamanın tortusunu kanatarak kabuk tutmuş rivayetleri velhasıl ne varsa insana uygun yani gelecek asırların şaşırtan gücüyle yaratırdık derisi gerilmiş gökyüzünden eskimiş bu dünyayı yeniden |