KURBANIM GÜLÜMYiğide; seviyom, demek ar mı ki? Sevenin yüreği; yare, dar mı ki? Mavi, siyah, yeşil, farkı var mı ki? Gözüne kurbanım, gülüm ben senin. Gönül mevsiminde, yaz ayı kıştır Bülbülün yavrusu, kargaya kuştur Gerisini boş ver, kabuktur, dıştır Özüne kurbanım, gülüm ben senin. Saçımı okşayan, pamuk eline Yanaktan fışkıran, gamze gülüne Beni büyüleyen, tatlı diline Sözüne kurbanım, gülüm ben senin. Hakkın hatırına, dostla vuruşan Dargınlık bilmeyen, küsle barışan Karanlık gecede, Ay’la yarışan Yüzüne kurbanım, gülüm ben senin. Hasreti dokuyup, mektupla salan Postacı amcayla, kapımı çalan Gele gide aşkı, patika olan İzine kurbanım, gülüm ben senin. Güz gülleri gibi, soldurdun beni Del’edip dağlara, kaldırdın beni İşvenle, edanla, öldürdün beni Nazına kurbanım gülüm ben senin. Necati’ye; coştun, sel olup aktın Yedi yerden vurup, hançeri çaktın Odun gibi yığdın, kül edip yaktın Közüne kurbanım, gülüm ben senin, Özüne kurbanım, gülüm ben senin. Necati OCAKCI |