*)(*MENEKŞE MOR YÂREDİR*)(*Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Kasidelerin nesip bölümlerinde çiçeklerle iligili olarak imgelemeler , teşhis ve intaklara sıklıkla rastlanılır.
Modern şiirimizde bu güzelliklere bu haliyle pek az rastlanır olmuştur. Mor, acının, ağrının, ölümün rengidir. Şiirimi çınar gölgesinde kalıp, yüzü hep yere düşen, boynunu buranlarla.... Özleşim ekolümüzün gelişimde katkılarını esirgemeyen sitemizin değerli yöneticilerine ithaf ediyorum.
Yüzün öper diyerek gölgeli kıskanç çınar,
Menekşe gün mü görür, boynu buruk hep bizar. Yalardı göğsünü Ay, hercai şehvettedir. Utandı hercai bak, yaşlara yangın sıkar! Menekşe mor yüreğin nefsine hançer sokar. Görürdü gül yasemin gitti yârin köşküne. Papatya el tutuyor uçtu falın aşkına. Menekşe gam dokunur, düştü hayal meşkine. Yanar menekşe solar, gönlünü mosmor yakar. Kamelya orkide ön cumbada konser verip, Manolya pak teninin kibrine zümrüt takar. Menekşe bahtına küs yollara mahzun bakar. Bilir ki doğduğu yol üz’re sürecek alem. Bu fikri akla ağır, boynu bu yüzden yıkar. Fikirde süs seçerek endamı ihmal eden, Menekşe kör talihin hazzına mosmor bakar. Fakirdi, hicranının hüznüne kurban olam. Menekşe bak gözünün yaşları benden çıkar. Menekşe, mor yâredir, toprağa mosmor bakar… |
Menekşe, mor yâredir, toprağa mosmor bakar…
Menekşe, mor yâredir, toprağa mosmor bakar…
Menekşe mor yüreğin nefsine hançer sokar.
hocam 20 saksı menekşem var.hepside hayata inat mor.bu güzel şiirde beni aldı götürdü eskilere.menekşelerime anlatcagım bu şiiri.çünkü onlar sevildikçe açıyor.ama inanın içim acıdı tebessümle okudum hayran kaldım.bu kadar menekşe yetiştiren biri olarak,mekşelerim için bir şiir yazmamıştım.ama sizden ilham aldım en kısa zamanda menekşelerime şiir yazacağım.kutlarım hürmetler.saygılar.