ve kavga...ve yaşamak...
eylem vururken özgürlüğün şavkına
kenti onarıyor Deniz bakışlı çocuklar./gülüşleriyle ceplerinde son kavgası hayatın. anne sanıyorlar kucakladıkları ölümü. sonsuz ve mekansız sızılarla büyüyorlar oysa. ve aşkı öpüyorlar/ sabahsız bebekler için yalnızlığı iliştirip acının gölgesine... renksiz masalların isimsiz kahramanları gibi -bir kavmin ölümsüz süvarileri- geceyi doldurup hüzünlerine gidiyorlar... 2009/tatvan |
iki eylem sahnesi...
iki kırık dal...
iki ayraç.
ama bir başına hayat buralarda bunula bağlanır ve gidenler sla geri dönmezler. çünkü hiç gitmez gibi dururlar kendtin onarılan her gediğinde her taşıda ve soluğunda...
şiire güç...yaşamdan gelir... ve kavgadan...