aşk şiire çalıyor kalemi...
1
/kavga,kendisiydi şiirin./ yedisinde bir çocuktum ceplerimdeki taşları bir savaşla kirletirken. umutsuzluğumun arkasında durmadan rol çalan bir hayat öylece bakıyordu benim bu en gerçek halime. 2 anılar büyütüyor insanı anladım. /beni "ben" eden bu akılsız sevmelerim... şiir olacaksa aşk da olsun isterim./ sevinçler gizliyormuşum meğer acının gizli güncesine. aşka her dokunuşu zafer sayarken meğer onlarla çoğalıyormuş içimdeki sessizlik 3 /şiir bu ya ayrılık da olsun dedim/ gitmelerim olunca anladım kentlerim de oluyormuş ben giderken. yalınayak düşleriyle kadim... 4 /kavgayla bitme dedim ama...../ toprağa direnmesiyle ölümün öğreniyormuş insan nasıl varolduğunu kavganın anladım... doğmak kutsal bir yalan meğer büyümekle geçiyormuş zaman. f.g/mersin |
şiir olacaksa aşk da olsun isterim./
sevinçler gizliyormuşum meğer
acının gizli güncesine.
aşka her dokunuşu zafer sayarken
meğer
onlarla çoğalıyormuş içimdeki sessizlik
şiir yüreklerimizin sesi değilmi bazende sesiz feryadı.hayat zaten şiir değilmi.oku ve düşün diyor dizeler çok güzeldi saygılar hocam..