öğüt-1"kim bilebilir içimin yalnızlığı tavaf ettiğini" Aşk’a/ kahır emzirdi bulutlar hayatın çürümüş memesinden. ucu yanık günler durdu kapımızda biz çiçekli baharlar beklerken.... yaralıydık ikimiz de aşk tümcemizden. son/bahar külleriyle ruhumuzun, yeniden söylenecekmiş gibi bu hikaye geçemedik hayatın sevda kipinden. yine de dir’imde çarmıhlanmış şiirler ve sen... boğazlanmış onca imgenin içinde... ki sözümün değdiği yerde çiçek açmadığı da bilinir. ama şiir -acının sağlaması- biraz da olmayanı görmek içindir. ... f.g./tatvan/2009 |
nadasa bırakıldık
biz iyi cümlelerdik
noktalarla dağlandık
şiirin yüreğimi
tütsüledi,
gömleğini giydim
ak şiirin...
tebrikler..